সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:আদিচৰিত.djvu/৩৯

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩৫
আদি চৰিত

গৰ্ব্ব কৰি কিছু আজ্ঞা নকৰে ৰাজাৰ।
নৃপতিক নিন্দা বাক্য বোলয় অপাৰ॥ ৩২৫
হেন দেখি মহাৰাজা ক্ৰোধ কৰি বৰ।
বন্দীশালে ৰাখিলেক ভূঞা নিৰন্তৰ।
এক গৃহ মধ্যে ৰাখি বন্দী কৰিলন্ত।
ভূঞাগণে সেহি গৃহে অন্নক খাইলন্ত।
গৃহ মধ্যে অন্ন খাই বাঢ় ভূঞাগণ।
অন্নৰ উচ্ছিষ্ট নেপেলাই একো জন।
আমাক কি কৰিবে সৌমাৰ ৰাজন।
নেপেলাই একো জনে ডৰে নাহি মন।
এহি সব কথা শুনিয়া মহাৰাই।
বাঢ় ভূঞাসকলক আনিলা মতাই॥ ৩৩০
পেলাইতে উচ্ছিষ্ট নৃপতিয়ে আজ্ঞা দিলা।
ভূঞা সকলেয়ো সেহি আজ্ঞা নুশুনিলা।
হেস দেখি মহা খঙ্গে সৌমাৰ ঈশ্বৰ।
ভূঞাক বচন বুলিলন্ত নৰেশ্বৰ।
নৃপতি বদতি কথা শুনা ভূঞাগণ।
পবিত্ৰ কৰিয়া গৃহ দিয়োক এখন।
হেন শুনি বুলিলন্ত বাঢ় ভূঞাগণ।
নুসুইবো উচ্ছিষ্ট আমি ভুঞা একোজন।
তজু নিজ গৃহ সাজি দিবোহো এখন।
এহি বুলি গৃহ সাজি দিলা তেতিক্ষণ॥ ৩৩৫