পৃষ্ঠা:আদিচৰিত.djvu/৩১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৭
আদি চৰিত

বৰিবাৰ কাৰ্য্যে ভূঞা সবেৱো আসোক।
যদি নৱৰয় আসি যুদ্ধক দিয়োক॥
এহি বাৰ্ত্তা কহ গৈয়া ভূঞাৰ আগত।
হেন শুনি দূত চলি গৈলেক তৰিত।
বাঢ় ভূঞা সমীপক দূতে পাইলা যাই।
নমস্কাৰ কৰি দূতে বচন বোলয়॥
দূত নিগদতি প্ৰভু শুনা ভূঞাগণ।
লোহিত তীৰত আছে সৌমাৰ ৰাজন॥২৪০
তেহু পঠাইলেক নিবে লাগি তোমাসাক।
শীঘ্ৰ কৰি সিটো থানে লাগিয় যাইবাক।
সমদলে গৈয়া নৃপতিক বৰিয়োক।
যদি নবৰাহা গৈয়া যুদ্ধক দিয়োক।
এহি বুলি মৌন হুয়া ৰাজদূত আছে।
হেন শুনি ক্ৰুদ্ধে আতি ভূঞাগণ পাচে।
অসংখ্য সেনাক লৈয়া যুদ্ধৰ সম্ভৃত।
যুদ্ধ কৰিবাক গৈলা বাঢ় ভূঞা যত।
সেহি বেলা অমঙ্গল ভৈলা ঠাই ঠাই।
তাহাকো নগণি ভূঞাগণে খেদি যায়॥২৪৫
গোসানী বিতুষ্ট সীমাবদ্ধ পাসবাইলা।
নৌকাত চৰিয়া লোহিতৰ পাৰ ভৈলা।
পাৰ হুয়া ভূঞাগণে দেখিলেক পাচে।
সৌমাৰ নৃপতি সৈন্য় সমে বহি আছে।