পৃষ্ঠা:আদিচৰিত.djvu/২০

১৬

আদিচৰিত

লেপ, কেশ, নামে এই ভূঞা বাঢ়জন।
আমাৰ উপৰি বংশ সুমন্ত নন্দন॥
বিংশতি অধিক চাৰি পুত্ৰ দুইহান্তৰ।
একত্ৰে আছিল জানা সবে নৰেশ্বৰ॥ ১৬২
সেহি বেলা শান্তানুৱে দেবী পূজিলেক।
সুমন্ত ভূঞায়ে ভাল নুবুলিলে তাক॥
এহিমতে দুই ভাই মাতৃ সঙ্গে আছে।
শুনিয়োক ৰাজা যেন কন্যা ভৈলা পাচে॥১৬৪
পঞ্চাধিক আশী বৰ্ষে লক্ষ্মী মৃত্যু ভৈলা।
পুত্ৰগণে প্ৰেতকৰ্ম্ম সমস্তে কৰিলা॥
স্নেহবশে দুই ভাই তহিতে আচন্ত।
শান্তানু ভূঞায়ে দেবী পূজাক কৰন্ত॥ ১৬৬
তাত পাচে কন্দল লাগিল দুইহান্তৰ।
সুমন্ত গৈলেক পাচে গ্ৰাম ৰামপুৰ॥
লখিমপুৰে ৰামপুৰে দুই ভাই ৰৈলন্ত।
লখিমপুৰে শান্তানুৱে দুৰ্গাক পূজন্ত॥ ১৬৮
শান্তানুৱে কল্পতৰু শাস্ত্ৰক ৰাখিলা।
সিকাৰণে মহামায়া তান ঘৰে ৰৈলা॥
শান্তানুৰ ঘৰে দুৰ্গা সাক্ষাত ভৈলন্ত।
মন্ত্ৰী হুয়া লখিমপুৰে প্ৰজাক পালন্ত॥ ১৭০
পূৰ্ব্বে সেহি ঠাই নাম ৰঙ্গগাও আছিল।
সূৰ্য্য বৰে তাৰ নাম লখিমপুৰ ভৈলা॥