পৃষ্ঠা:আদিচৰিত.djvu/১০৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১০০
আদি চৰিত

গুৰু হন্তে পাইল আৰু মই দিলোঁ ভক্তি।
গাৱৰ বদল সমে মোৰ নিজ শক্তি॥ ১০০০
এহি সব দিয়া মই পাতিলোঁহোঁ সন্ত।
সিকাৰণে বদুলা যে নাম হৈল খ্যাত।
এহিমতে পদ্মকান্ত ৰৈলা সেহি থানে।
মাধৱ বদতি কথা শুনা সৰ্ব্বজনে।
শ্ৰীমন্ত শঙ্কৰ কোটি ব্ৰহ্মাণ্ড ঈশ্বৰ।
নাহিকে উপৰ প্ৰভু শঙ্কৰত পৰ।
নাম বিনে কলিযুগে ধৰ্ম্ম নাহি আৰ।
সত্যে সত্যে কহোঁ জানিবাহা সাৰে সাৰ।
সত্যে ধ্যান ত্ৰেতাত যজ্ঞ মাত্ৰ কৰে।
কলিত কীৰ্ত্তনে ফল পাৱে সিটো নৰে।
নাম সম অন্য আৰ নাহিকে ভকতি।
হেন জানি সাধু সঙ্গে নামে কৰা ৰতি।
দুৰ্ল্লভ মনুষ্য জন্ম নকৰি বিফল।
অথিৰ জীৱন জানা পদ্মপত্ৰ জল।
দিনে দিনে যায় আযু মৃত্যু চাপে কোল।
এহি জানি নৰলোকে ৰাম কৃষ্ণ বোল।
হেন জানি নামত কৰিয়ো সবে আশ।
নামেসে চিণ্ডিবে সংসাৰৰ মোহপাশ।
পূৰ্ব্বে তিনি যুগে এই ভকতি আছিল।
আগম কৰিয়া শিৱে ঢাকিয়া ৰাখিল॥১০১০