পৃষ্ঠা:আদিচৰিত.djvu/১০১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৯৭
আদি চৰিত


গুৰু পাৱে আসি পদ্মকান্তে সেৱা কৈলা।
গুৰু তাঙ্ক দেখি বহু অশ্বাস কৰিলা।
পদ্মকান্ত যদুমণি বিপ্ৰ দামোদৰ।
এহি তিনি সন্ত ৰৈলা শঙ্কৰৰ ঘৰ।
কতো দিন তিনি জনে সেহি থানে আছে।
শুনিয়োক কথা যেন ভৈলা তাত পাচে।
চতুৰ্ভুজ নাম গোপাল মূৰ্ত্তিখানি।
সেহি মূৰ্ত্তি ভাগৱত শাস্ত্ৰ গুৰু আনি॥৯৭০
বুলিবে লাগিলা পাচে হেন মনে মানি।
আশ্বাস কৰিয়া দিলা লৈলা যদুমণি।
যাদৰাই মূৰ্ত্তি আৰু শ্ৰীভাগৱত।
শঙ্কৰে দিলন্ত দামোদৰৰ আগত।
সেহি মূৰ্ত্তি শাস্ত্ৰ গুৰু দুই জনক দিলা।
তাসম্বাক চাহি গুৰু বচন বুলিলা।
শুনা সন্ত যদুমণি বিপ্ৰ দামোদৰ।
এহি মূৰ্ত্তি ভাগৱত আমি সমসৰ।
মোক সম কৰি মূৰ্ত্তি মানিবা দুইখান।
আত্মা সেৱা কৰাই ভক্তি দিৱা জীৱগণ॥৯৭৫
এহি দুই শাস্ত্ৰ দুই কৰিবা শ্ৰৱণ।
এহি বুলি দুইতো কৈলা কুসুম নন্দন।
হেন শুনি দুই সন্ত মহা ৰঙ্গ মনে।
ভক্তি ভাৱে প্ৰণামিলা গুৰুৰ চৰণে।