কৰে মেৰু টল বল। ৰাক্ষনৰ পয়োভৰে। খৰৰ ৰথক চাই। অসমীয়া ৰামায়ণ। তেজ পূ য মাংসহাৰ। আকাশত ৰাহু আসি। নিৰ্ঘাত পৰয় আগে। যেন শৃগালৰ ভাৱ। কাম্পে সব জল স্থল। ॥ কোম্পে ভূমি নিৰন্তৰে॥ কলা শগুণ পৰিল যাই। দক্ষিণ দিশত বাৱ। মুখৰ নিকলে জুই। যেন মাংস ভুঞ্জিবাক। ফান্দে বাম বাহু আঁখি। কটাক্ষো নাহিকে তাৰ। বলে সম নাহি মোৰ। একেশ্বৰে জিনিবাক। ৰাম • ক্ষ্মণ দুই। হেনয় আশ্বাস কৰি। আকাশত দেব গণে। ৰহিলন্ত শাৰী শাৰী। । জয় জয় ৰাম বুলি। নাশিয়ো ৰাক্ষস গণ। ( ৫ ) বৃষ্টি ভৈলা একাকাৰ। গ্ৰহিলেক ৰবি শশী॥ গিৰি শৃঙ্গ বৃক্ষ ভাগে॥ গৰ্দভে কাঢ়য় ৰৱ। বৰে ঘনে ঝাকে ঝাক॥ ৰাক্ষসক চম্বু হুই॥ ঘনে ঘনে ছাড়ে ডাক মহা উত পাত দেখি॥ চলি যাই চমৎকাৰ॥ জান মই বীৰ ঘোৰ॥ পাৰে৷ তিনি ভুবনক মোৰ আগে কোন হুই॥ যাই বেগে দৰদৰি যুদ্ধ চাহিবাক মনে গাৱে গীত অপেস্বৰী॥ অংসখ্যাত বাহু তুলি। খাতি বা উাদ্ধাৰিও ত্ৰিভুবন॥ ৬৩
