এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
অৰণ্য কাণ্ড। শুনিয়োক ৰাম তুমি জগত ঈশ্বৰ। তাহান শাপত মই ভৈলো নিশাচৰ॥ ইন্দ্ৰৰ সুন্দৰী অপেস্বৰা ৰম্ভা নাম। তান সঙ্গে মোহোৰ মিলিলা বৰ কাম। তান সঙ্গে ক্ৰিড়া কৰি আছোঁ চিৰকাল। সেৱাত নেদেখি কোপিলন্ত দিগপাল॥ কুবেৰ প্ৰভুৱে শাপ দিলা কোপ মনে। নিশাচৰ হুয়া থাক দণ্ডকাৰ বনে॥ দশৰথ ঘৰে ৰাম হৈবে অবতাৰ। সাক্ষাত ঈশ্বৰ নাম লৈলে তৰিবাৰ॥ তাহান হাতত তোৰ হৈবেক মৰণ। তৈসানিসে হৈবে তোৰ পাপ বিমোচন নিশাচৰ হুয়া হিংসা কৰ চিৰকাল। পৰম পাতকী ভৈলোঁ জগতৰ শাল॥ ি পূৰ্ব্ব কথা চিত্তে লৈলো তযু দৰ্শনে। নীল কৰিলোঁ দাৰুণ দোষ এহিসে কাৰণে॥ দোষ নকৰিলে মোক নামাৰিব৷ ৰাম | এহি গুণি আচৰিলে৷ মহা মন্দ কাম॥ এবে তযু শৰে পৰি মুকুতিক পাইলো। মাতৃ বুলি সীতাক নমাইয়া হেৰা গৈলো!...
