সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:অসীমৰ বীণ.djvu/৯

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

স্বর্গীয় পবিত্রপ্রাণ চাংকাকতি—

 স্বৰ্গীয় পবিত্ৰপ্ৰাণ চাংকাকতিৰ এই 'অসীমৰ বীণ’ নামে কিতাপখন এনেয়ে পৰি আছিল। শোক সন্তপ্তা মাকে পৰিথকা কবিতা কেইটি গোটাই পুথিৰ আকাৰে ছপা কৰিবলৈ প্ৰয়াস কৰিছে । কবিতা কেইটি পঢ়ি মোৰ বোধ হল ৺পবিত্ৰপ্ৰাণ সৰুৰে পৰা এজন নীৰৱ আৰু শেষত মাকৰ দৰে ওখ গভীৰ ভাৱৰ কবি হলহেতেন। কিন্তু কালে স্বর্গীয় পবিত্ৰক, যাক মৰমতে ‘মাখু’ বা ‘মাখন’ বুলি মাতিছিল অকালতে ২১ বছৰ বয়সত বি, এছসি পাছকৰি উঠাৰ পাচতেই মাকৰ বুকুৰ পৰা কাঢ়ি লৈ গল। মাকে মনৰ শোকত তেওঁৰ স্মৃতিস্বৰূপে এই কবিতা কেইটি কিতাপ আকাৰে ছপা কৰিছে। আশাকৰো ‘মাখু’ যেনেকৈ লোকপ্রিয় আছিল, সেইদৰেই যেন কবিত৷ কেইটিয়েও সকলোৰে আদৰ পায় ।

ইতি—

শ্ৰীৰজনীকান্ত বৰদলৈ

  উজানবজাৰ

   গৌহাটী