সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:অসম-সন্ধ্যা.djvu/৫৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
৪৯
পঞ্চম সৰ্গ


শূল-আৰোহণ শাস্তি বাকী বিদ্ৰোহীৰ।
এয়ে মোৰ মত, এয়ে দণ্ডৰ বিধান।
কৰক বেকত যদি আছে কাৰবাৰ
বিৰুদ্ধ বক্তব্য কিবা এই ব্যৱস্থাত।”
 সমস্বৰে সকলোৱে ক'লে,-“নাই, নাই।
আৰ্জ্জিলে ভুঞ্জিব ফল, নাই পৰিত্ৰাণ
বিষ-ফল ভুঞ্জি হোক মৃত্যু বিপ্লৱৰ।”
ততালিকে পূৰ্ণানন্দে কৰিলে অৰ্পণ
চাওদাং বৰুৱাক লিখিত আদেশ।
সকলে বন্দীক বান্ধি বেঢ়ি চাওদাঙে
ল’ই গল সাৱধানে বধ্য ভূমিল’ই।
হ’ল এনে সময়ত সৎৰামক ল'ই।
দলে-বলে উপস্থিত ওৰেষা ফুকন।
অধোমুখ সৎৰাম, নাই মাত বোল;
হৃৎপিণ্ড জড়, যেন স্পন্দন-ৰহিত;
চকুত মাথোন দৃষ্টি আহত সিংহৰ।
বিচাৰকল’ই চাই ক'লে ওৰেষাই,
“বহুতো প্ৰৱন্ধে ধৰি আনিছে বন্দীক।
প্ৰথমে দিছিল বাধা নিজে স্বৰ্গদেৱে
নমানি বুজনি ল’ই হাতত হেংদান;
সৎৰাম দিছিল থিয় ৰজাৰ আঁৰত।
নেদেখি উপায় ক'লো,-“যাওঁ তেন্তে আমি।
মিলিছে তিনিও মন্ত্ৰী বিচাৰ-চ’ৰাত,
কৰোগ’ই নিবেদন কৰক যি হয়।