পৃষ্ঠা:অসম-সন্ধ্যা.djvu/৪৮

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪০
অসম-সন্ধ্যা

পোৱা যদি তাকো আনি থ’বা বন্ধনত
বন্দীপাল বৰুৱাৰ তত্ত্বাৱধানত।”
 বন্দীদল ল’ই গ’ল ওৰেষা ওলাই;
পুনৰায় পূৰ্ণানন্দ হ’ল নিৰ্বিকাৰ।
কিন্তু এই ঘটনাই ঢালিলে গৰল
মোহন মদিৰাময় সঙ্গীত ৰসত।
লুকাল, নৰ্ত্তকী গ’ই কুঞ্জৰ আঁৰত;
আতঙ্কত স্তব্ধ হ’ল বাদ্য বাদ বাদকৰ;
উত্তেজিত সভাসদে এৰিলে মণ্ডপ।
হস্তগত কৰি শত্ৰু পূৰ্ণ আনন্দত
পূৰ্ণানন্দে এলে বাট গহীন খোজেৰে,
বিজয়ৰ গৰ্ব্ব ল’ই নিজ ঘৰ’লই।

পঞ্চম সৰ্গ

 আহোমৰ গৌৰৱৰ পিন্ধি হেমহাৰ
হাঁহিছিল ৰংপুৰ ৰঙ্গ-ৰসে পুৰ,
ৰাজধানী অসমৰ দিখৌৰ পাৰত;
গাইছিল যশোগান শত্ৰুৱেও যাৰ
মুগ্ধ হই সৌন্দৰ্য্যত, ধন-ঐশ্বৰ্য্যত।