পৃষ্ঠা:অসম-সন্ধ্যা.djvu/৩৮

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩০
অসম-সন্ধ্যা

কিবা যদি আকস্মিক দৈব-ঘটনাত
কোনো জন পৰে পিচ বন্ধা সময়ৰ,
হয় তাৰ উগ্ৰ শাস্তি, নাই পৰিত্ৰাণ।
নহয় অকল সেয়ে, দেখিলোঁ, শুনিলোঁ
যেনি তেনি অত্যাচাৰ জন্মি পিয়লিৰ।
সিবেলি মাৰিলে লোক মেলি সমাজত
ভাঙৰ ৰাগীত কষ্ট মতলীয়া হাতী;
জগাই তুলিলে সুপ্ত মৰ্য্যাদা প্ৰজাৰ।
এইবাৰো সিহঁতৰ উগ্ৰ পীড়নত
নৰ-নাৰী, শিশু-বৃদ্ধ, যুৱা-যুৱতীৰ
কণ্ঠাগত প্ৰাণ। বিতৃষ্ট সকলো প্ৰজা।
বিপ্লৱৰ তৃষানল কামৰূপ জুৰি
ধোৱাঁব লাগিছে, শীঘ্ৰে হ’ব প্ৰজ্বলিত।
 “এদিন বাটত পাই জন্মি-পিয়লিয়ে
দৃঢ়ভাবে বান্ধি-ছাটি বন্দী কৰি মোক,
ল’ই গল টোলল’ই বৰফুকনৰ,
নচালে বান্দৰী নাচ কোবাই-কিলাই।
বদনে নিদিলে বাধা থলে হাঁহি মাৰি।
যদিও ভুঞ্জিলোঁ মই বহু নিৰ্য্যাতন,
তথাপি কৰিলোঁ এটি তথ্য আবিষ্কাৰ;
অন্তৰেৰে ধন্যবাদ দিলোঁ দুজনাক।
আছিল আলচ কৰি তেতিয়া বদনে
উজনীৰ কোনো এক লোকৰ লগত।
কৰিছিল যদিওবা বন্ধ আলোচনা