পৃষ্ঠা:অসমীয়া সাহিত্য-সম্পদ.djvu/১৫৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৪৭
পঞ্চম জৰ্জ্জৰ ৰাজ্য অভিষেক।


পুৰনি নীতিৰে প্ৰাচীন বিধিৰে
 পালিব সকলো প্ৰজা?
আছানে সম্মত শাসিব প্ৰজাক
 সকলোকে সম ভাৱে?
ভাষা ধৰ্ম্মোন্নতি সাধিব দেশৰ
 ৰজা তুমি থাকা যাৱে?
গম্ভীৰ বচনে ৰজাই জনালে
 হেৰা পূজ্য গুৰুজন।
মানব সন্তান যদি হওঁ মই
 পালিম তযু বচন॥
চোৱা চোৱা সউ আগবাঢ়ি গই
 পবিত্ৰ “বাইবেল” ছুই।
সকলো প্ৰকাৰে  প্ৰতিজ্ঞা স্বীকাৰি
 বহিল আসন লই॥
ধৰ্ম্ম যাজকৰ স্তুতি গীতি পাছে
 সমস্বৰে সবে গালে।
“লৰ্ড চেম্বানলে” আনপৰিচ্ছদ
 ৰজাক পিছে পিন্ধালে॥
ধৰম যাজকে বেদীত বহাই
 সুগন্ধি সম্ভাৰ দিলে।
ৰজাৰ শিৰত আশীৰ্ব্বাদ বৰি
 এটি ঈশ্বগীত গালে॥