এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪৯৪
অসমীয়া সাহিত্যৰ চানেকি।
আনো পুৰাণত, কহিয়া আছন্ত,
সাধু সাধু নিষ্ট কৰি।
ভাগৱত শুনি, মহন্ত সকলে,
সংসাৰ গৈলা নিস্তৰি॥
অঠৰ হাজাৰ, শ্লোক সমন্বিতে,
গ্ৰন্থ মহা অদভূত।
প্ৰথমক আদি, বাহ্ৰ স্কন্ধে সদা,
হুয়াছে সদা যুগুত॥
হয়গ্ৰীৱ লীলা, যাহাত কহয়,
বৃত্ৰৰো বধ আছয়।
মহামন্ত্ৰ পঢ়ি, আৰম্ভিলা যাক,
ব্যাস মুনি আতিশয়॥
এতেক লক্ষণ, যাহাত আছয়,
ভাগৱত বোলে তাক।
বিধি, হৰ, শুক, নাৰদ, কপিল,
হুয়া সেৱে এক বাক॥
এহিমতে নানা, গ্ৰন্থ মত আনি,
শ্ৰীধৰ দেৱে সাক্ষাত।
পাষণ্ড সৱৰ, মতক দূৰতে,
কৰিলা যিটো বিঘাত॥
এতেকে ইহক, ভাগৱত বুলি,
বিপৰীত শঙ্কা তেজা।
ইহাক শুনিয়া, কৃষ্ণৰ অভয়,
চৰণ কমলে ভজা॥
শুনা সভাসদ, ভাগৱত পদ,
ইতো সৰ্ব্ব সাৰোদ্ধাৰ।
ইহাক শুনিয়া, যম কৰণৰ,
এৰায়ো মহা নিকাৰ॥
