পৃষ্ঠা:অসমীয়া সাহিত্যৰ চানেকি v2p2.djvu/৬৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

গোপাল মিশ্ৰ।

জম্মাদ্যস্য শ্লোকৰ কীৰ্ত্তন।

চবি।

ঘোষা।

জয় কৃষ্ণ নমম জনাৰ্দন ভকত বৎসল ৰাম।
তযু পাদপদ্মে শৰণ পশিলো পূৰিয়ো মনৰ কাম।

পদ।

ব্যাস মহা ঋষি, প্ৰৱন্ধ কৰিয়া,
বৰ্ণাইলা পুৰাণ চয়।
আনু নানা শাস্ত্ৰ, বৰ্ণাইলা তথাপি,
ভৈলেক তান সংশয়॥
আপুনাক ব্যাসে,  আপুনি দুষিলা,
নভৈলা চিত্ত সন্তোষ।
সেহি সময়ত, নাৰদ আসিলা,
বীণাত কৰিয়া প্ৰোষ॥
তাঙ্ক প্ৰবোধিয়া, উপদেশ দিল,
ভকতি মাত্ৰ দেখাই।
ব্যাসো পাইলা বোধ, ভৈল চিত্ত শোধ,
কৃষ্ণৰ ভকতি পাই॥
তান উপদেশ, ভাগৱত শাস্ত্ৰ,
কৰিতে ব্যাসে আৰস্ত।
হৰিৰ চৰণ, মঙ্গল আচৰি,
পাতিলন্ত পূৰ্ণ কুম্ভ॥
ব্যাস মহাঋষি, নাৰদত হন্তে,
পাইলা উপদেশ সাৰ।
শিষ্যে সমে বসি, পৰম আনন্দে,
কৰিলা ব্ৰহ্মবিচাৰ॥