পৃষ্ঠা:অসমীয়া সাহিত্যৰ চানেকি v2p2.djvu/১৯৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬১২
অসমীয়া সাহিত্যৰ চানেকি।

শুনি সবে নৰে  আতি ৰঙ্গ কৰে,
  হৰিষৰ পাৰ নাই।
বৈকুণ্ঠ নগৰ  দেখাইবো শঙ্কৰ,
  আনন্দে থাকিবোঁ চাই॥
ইসব কথাক  থৈলোঁ এহি মানে,
  শুনিয়োক কথা আৰ।
বৈকুণ্ঠ নগৰ  পটতে লেখিয়া,
  অঙ্ক কৰিলন্ত তাৰ॥
ধেমালিৰ ঘোষা  প্ৰথমে লিখিল,
  দুটিয় শ্লোক ৰচিল।
সূত্ৰ ভটিমাক  গীতক কৰিয়া,
  চিন সবে বিভাগিল॥
যাৰ যেন থান  যি মত লক্ষণ,
  কল্পতৰু উপবন।
সৰোবৰ চয়  অধিকে শোভয়,
  অনন্ত শয্যা শোভন॥
লক্ষ্মী সৰস্বতী  চৌধ পাৰিষদ,
  গীততে সবাকো দিলা।
সাত বৈকুণ্ঠৰ  সাত গোটা নাথ,
  সবাক তাতে নিৰ্ম্মিলা॥
গীত নাট সূত্ৰ  সমস্তে কৰিয়া,
  যেবে সাঙ্গ কৰিলন্ত।
ভূঞা সবে সভা  ঘৰ সাজি যেবে,
  শঙ্কৰত জনাইলন্ত॥
কেতাইক ৰামক  বায়ন শিখাইলা,
  আৰো পালি সাত জন।
নটুৱা পাঞ্চুটি  সমন্বিতে আতি,
  কৰিলা যাত্ৰা শোভন॥