সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:অসমীয়া সাহিত্যৰ চানেকি v2p2.djvu/১৮৮

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬০৭
ধ্ৰুব চৰিত্ৰ।

হৰিত ভকতি  লভি বিৰকতি
  সবাতে ভৈল বৈৰাগ্য।
পুত্ৰ দ্ৰব্য ধন  দেহক আপোন
  নোবোলন্ত মহাভাগ॥
মায়ায়ে মোহিত  স্বপ্নে বিপৰীত
  সকলো আগত প্ৰায়।
যত দেখি শুনি  যত মনে গুণি
  বিচাৰে কিছু নহয়॥
মহিষী সকল  সেনা মহাবল
  গজ বাজি ৰথ চয়।
ৰত্ন গৃহ দ্বাৰ  বিপুল ভাণ্ডাৰ
  ৰাজ্যলক্ষ্মী সমুদায়॥
নানা উপবন  ক্ৰিড়াৰ উদ্যান
  প্ৰকাশয় দিনে ৰাতি।
জলধি সাগৰ  সীমা ভৈলা যাৰ
  ৰাজ্য সপ্ত দ্বীপাৱতী॥
সুৰত সুন্দৰ  শৰীৰ সম্পদ
  সবাকো দেখিলা মিছা।
কেৱল কৃষ্ণৰ  চৰণ পদ্মৰ
  সেৱাতেসে মাত্ৰ ইচ্ছা॥
শুনা সভাসদ  আমাৰ সম্পদ
  কেনে গণনাত লেখি।
ধ্ৰুৱৰ সম্পতি  তাতে বিৰকতি
  দেখিয়ো নেদেখি॥
মিছা সুখ ভোগ  সংযোগ বিয়োগ
  দেখন্তো কেনে নজানা।
কিনো বুদ্ধি হত  সম্যকে মোহিত
  তাকে সত্য বুলি মানা॥