খোৰ। খোচখোচাই, ৮. খখ ৰাই, খোচমোচাই, to make a low rusting sound . খো, s . ভৰিব তলু আৰ চিন, ভৰিব গতি, a foot print, the space pass ed over by the foot in walking or running. খোজ কাহি, e. বাট বোলা, গতি কৰাগমন, to walk, to go afhot. খোজনিয়াব, s.' মগনিয়াৰ, পৰৰ বস্তু খাজি খোআ', a beggar, a supplicant, one who lives on alms. খোজলৰা, s. জাক , গৰুএ সুিঙ্গাৰ , পথাব ফুৰা, having the range of a fockas a bull or ram. খোজা, ৪. মুগা,জয়া কবা, উচ্চা কৰা, begging, desiring ; a. asked for, requested in marriage থে জিাবস্থা, s. ধন বস্তু দি চোআলি খোজা, খাট মনি পিন্ধাই থোআ, ask ing for a girl and placing on her the usual ornaments. খেলখোদাই, ৫. অলপ পানিত ভৰিৰে খচকি যোদল, to roil, to stir up, to make muddy. খোদালনি, ৯. ঘোদালি পেলোআ পানি, বোক কৰা পানি, ঘোদা, muddi ness. turbidness. foolness, থে না, a. কথা কওঁতে খোখেআই কে স1 , ৈেতটিয়াই কোআ, stam, merung; s, a stamnerer, a stutterer খোনো, pron. থেনো, কোনো, some one, sone body. খোপ, s. খাকি, আৰি, ঠেক, a shoulder or notch cut in ono tinber to hold another, the notches in a stick used as a ladder, anger or secret revenge খোপনি, s. নখ পুতি ধৰ , pressing in the toes in walking with care not to slip. খোপনি পুতি, . ভৰিৰ নখেৰে খামোচ মাৰি ধৰাসদাই একে ঠাইত থকা to stand one's ground, to make a stand, to press down the toes and guard one's self from slipping খোপা, s. চুলি গোটাই বস্থা, a bunch of hair bound in a kaot on the crown or behind the lead, a crest খোব লগা, s. মুখ লগা, বস্তুত পৰৰ লোভ লগ, the looking with an evil eye on the things of others, supposed to be attended with eil to the latter. খোব, s. স ক খাল, তৰসূ আল গীত, a shallow pit, a cavity. থোৰ লোআ, s. বুজ লোআ, জন্তু আদিএ ঠাই লোআ, the understanding of an affair, the act of burrowing, making a place of resort. থোৰা, a. লেন্ধেবাপেঙ্গা, lame, crippled, unsound in limb.
পৃষ্ঠা:অসমিয়া আৰু ইংৰাজি অভিধান.djvu/১৬১
অৱয়ব