এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪৬
অঞ্জলি
পশ্চিম পিনেদি সেন্দুৰী ৰঙেৰে
ডাৱৰে পোহৰ পায়।
আহিছে একুঁচী পোহৰৰ ৰেখ
দীঘল বহল হই,
নাও খনি যায় নাচি নাচি মোক
বুকুত সাবটি লই।
সেন্দুৰীয়া ৰেখ দীঘল গছৰ
নিৰ্ম্মল পাতত পৰে,
চন্দন মিহলি নিৰ্ম্মালিৰ দৰে
ৰাঙলী বৰণ ধৰে।
বতাহে কৰিছে পানীৰ লগত
ধেমালি, বিদায় জানি,
উঠি নামি যেন ঢৌ খলকত
বায়ুক ধৰিব আনি।
বেলি যায় বুলি নৈয়ে বেজাৰেৰে
দুখৰ উশাহ টানে,
