সমললৈ যাওক

নতুন অকণমানিৰ গান

ৱিকিউৎসৰ পৰা

পোহৰ ধুনীয়া আই

          চিৰসেউজীয়া মাই !

সুজলা-সুফলা শস্যশ্যামলা

          ওপজা তীৰ্থ ঠাই ৷

জেউতিৰ ধাৰে নিজৰা নামিছে,

          নৱজীৱনৰ ঢল,

নোৱাই-ধুৱাই তোক জিলিকাই

          উজলিছে জল্‌মল্‌ ৷

তয়ে মোৰ শক্তি

তয়ে মোৰ ভক্তি

তয়ে মোৰ মুক্তি

          সুঁৱৰি তোৰেই মুখ

জীৱনৰ যুঁজ জিনি

          আগবাঢ়ি যাম,

বুকুৰ তেজেৰে মোৰ

          দীপালী জ্বলাম,

জনমে জনমে তোৰ কোলাতেই

          নতুন জীৱন পাম ৷

ভালপাওঁ মই বৰ ভালপাওঁ

          তোৰ মানি শুৱনি নাই,

পোহৰ ধুনীয়া আই

          চিৰসেউজীয়া মাই ৷

পুৱাই পুৱাই আই

নৱজীৱনৰ বৰগীত গাই গাই

শিতানলে’ আহি

          কপালত মোৰ শতবাৰ চুমাই খাই

তোৰ পূজালৈকে চাকি জ্বলাবলে’

          টোপনিৰপৰা দিব জগাই,

পোহৰ – ধুনীয়া আই মোৰ চেনেহী

          চিৰসেউজীয়া মাই ৷

আই !

তোৰ মই অকমাণি

তোৰ মই চকুমনি

তোৰ মই গৰ্ভৰ

নতুন দিনৰ ল’ৰা

          নতুনৰ সত্য,

তোৰ চোতালতে আই

নতুনৰ তাল-খোল

          বজাই বজাই

পৃথিৱীকে ৰজনজনাই

      দেখুৱাম, দেখুৱাম

          নতুন দিনৰ জনজীৱনৰ নৃত্য

              মই নতুন দিনৰ ল’ৰা

                       নতুনৰ সত্য ৷



আধাফুটা মাতেৰে

      গীত গাম ঠুনুক-ঠানাক্‌

      কুমলীয়া ভৰিটিত

          অকণি জুনুকা পিন্ধি

          নাচি যাম ধিনিক্‌-ধানাক্‌ ৷



ন-ধুনীয়া আঙুলিৰে

          বিজুলি চমক মাৰি

          মুদ্ৰাৰে দেখুৱাম নতুনৰ ইঙ্গিত,

পুৰণিক ভাঙিবলে’

     নতুনক গঢ়িবলে’

         চমকে চমকে মই

               ৰৈ যাম

              কৈ যাম

নুমলীয়া গাটিৰ

          তাণ্ডৱ ভঙ্গীত ৷

তাৰ পিছে তোৰ স’তে

          পৃথিৱীৰ ফুলনিলে’

                   ফুৰিবলে’ যাম,

ভাগৰ লাগিলে আই

          কোলালৈয়ে নিবি মোক

বুঢ়ী-আই পৃথিৱীৰে

          উমলি-জামলি মই

          নতুন দিনৰ ন-বৰগীত গাম,

বুঢ়ী-আইৰ জোলোঙাৰ

          নতুন পুতলাবোৰ

          আই তোৰ মোনাত সুমাম ৷

তাৰ পিছে নিশা হ’লে

          টোপনি আহিলে মোৰ

নুকুৰ মাজত তই

          সুমুৱাই লবি,

নিচুকাই নাম গাই

    আকাশৰ ওপৰৰ

         বেলিটোকে সিপাৰৰ

             নেদেখা দেশৰ মোক

                   সাধুকথা কবি ৷

গাই থাকোঁতেই তই

          নিচুকনি নাম,

আই মই, আই মই

          টোপনি যাম ৷