দ্বিতীয় খণ্ড: নাম-অপৰাধ
| ←প্ৰথম খণ্ড: চতুৰ্ব্বিংশতি অৱতাৰ | দ্বিতীয় খণ্ড: নাম-অপৰাধ লেখক |
তৃতীয় খণ্ড: পাষণ্ড মৰ্দ্দন→ |
| কীৰ্তন ঘোষা |
দ্বিতীয় খণ্ড
নাম-অপৰাধ
প্ৰথম কীৰ্ত্তন
!!ঘোঁষা॥
কৰিও হৰি চৰনে ৰতি।
কলিত হৰিৰ নামেসে গতি॥ ৫॥
পদ॥
পদ্মপুৰানৰ স্ৱৰ্গ খন্দত।
নিৰূপি আছে কলি ধৰ্ম্ম যত॥
তাক সুনা অতি একান্ত চিত্তে॥
যাৰ ইচ্ছা আছে ভৱ তৰিতে॥ ৩৪॥
আছে ছাৰিসিদ্ধ জ্ঞাঁনি পৰম।
ব্ৰহ্মাৰ চাৰিয়ো পুত্ৰ প্ৰথম॥
তাসম্বাক পায়া নাৰদ ঋষি।
পুছিলা সংসয় কথা হৰিষি॥ ৩৫॥
ইশ্ৱৰ ভগৱন্ত কৃপাময়।
কৰিছা যিতু মহাপাপছয়॥
কেন মতে হোয়ে বিনাস তাৰ।
কলিত কোন পুন্যে পাৱে পাৰ॥ ৩৬॥
কহিয়া চেদিয়ো সংসয় যত।
চাৰিও তোৰা মহাভাগৱত॥
সুনিয়া সনত কুমাৰ মুনি।
দিলন্ত ঊত্তৰ মনত গুনি॥ ৩৭॥
গোবিন্দ প্ৰিয় নাৰদ সুনা।
ভাগৱত ধৰ্ম্ম আপোনী জানা॥
হৌক মোক্ষ বোলি সব লোকৰ।
কৰিলা প্ৰস্ন সংসাৰত সাৰ॥ ৩৮॥
যেন মতে পাৱে পাপৰ পাৰ।
সুনা সাৱধানে ঊত্তৰ তাৰ॥
সদায়ে এৰিলে আচাৰ ধৰ্ম্ম।
নভৈল যাৰ কিচো জাতকৰ্ম্ম॥ ৩৯॥
শঠবুদ্ধি যিতু জগত বঞ্চে।
দম্ভ অহঙ্কাৰ সদা নুগুচে॥
সুৰাপানী চাতুকাৰ কৰে চান্ডাল।
নিস্ঠোৰ বাক্য বোলে সৰ্ব্বকাল॥ ৪০॥
পুত্ৰ দাৰা ধন আতেষে ৰতি।
সবাতো অধম যি মন্দমতি॥
সিসবো পাপত হোয়ে তৰন।
যদি হৰি পদে লৱে শৰন॥ ৪১॥
দেৱতো উত্তম কৰোনাকৰ।
মুকুতি প পাৱে যাত চৰাচৰ॥
যিতো থাকে তান দ্ৰোহ আছৰি।
ভজিলে তাকো নিস্তাৰন্ত হৰি॥ ৪২॥
যিতো মন্দমতি অধম নৰে।
হৰিৰ মহা অপৰাধ কৰে॥
নামত শৰন লোৱে বাৰেক।
নামে হৰে তাৰ সবে পাতেক॥ ৪৩॥
সুহৃদ হৰি নাম সমস্তৰে।
তাৰ অপৰাধ যি নৰে কৰে॥
তাহাৰ ৰক্ষাৰ নাহি ঊপায়।
অৱশ্যে সিতু অধোগতি যায়॥ ৪৪॥
হৰিয়ো ৰাখিবে নোৱাৰে তাক।
সুনিয়া নাৰদে বোলিলা বাক॥
নামৰ কোন অপৰাধগন।
লোকৰ যিতো পুন্য কৰে চন্ন॥ ৪৫॥
পাপক সাঞ্চি নেয় অধোগতি।
কহিয়ো নামৰ দ্ৰোহ সম্প্ৰতি॥
শুনি মুনি বাক্য বোলিলা তথা।
পুছিলা পৰম ৰহস্য কথা॥ ৪৬॥
পুৰ্ব্বত কহিলা মোত সঙ্কৰে।
প্ৰকাষিবো আক তোমাৰ তৰে॥
সুনা যেন যেন দ্ৰোহ নামৰ।
হৰি হৰি বোলা সমস্ত নৰ॥ ৪৭॥
॥ দ্বিতীয় কীৰ্ত্তন॥
ঘোঁষা॥
ঘোষিয়ো হৰি হৃদি ৰূপ ধৰি।
ঘোষিয়ো হৰি নাহি আন পুন্য নামক সৰি॥ ৬॥
পদ॥
ভকতক নিন্দা কৰে অধম।
জানিবা নামৰ দ্ৰোহি পৰম॥
যাত হন্তে ভৈলা নামৰ খ্যাতি।
তাৰ কি নিন্দা নামে সহে আতি॥ ৪৮॥
গুননাম যত বিষ্টো(বিষ্ণু*?) শিৱৰ।
তাক ভিন্ন বুদ্ধি কৰে যি নৰ॥
নামৰ সিয়ো মহা অপৰাধি।
নৰকত পৰৈ দৈৱে নবাধি॥ ৪৯॥
যিতো পাপী কৰে নামত হেলা।
দেৱকো জানি নিন্দে কোনো বেলা॥
নামৰ ইয়ো দুয়ো অপৰাধ।
ভুঞ্জিবে যাতনা নাহিকে বাধ॥ ৫০॥
হৰি নাক ণেপ্ৰ অৰ্থবাদ।
নামৰ মহিমা কৰে উৰ্চ্ছাদ॥
সিজনো নামৰ দ্ৰোহি পৰম।
নৰকে পচে নাহি তাৰ জন্ম॥ ৫১॥
নামত বলে কৰে পাপ বুদ্ধি।
অষ্টাঙ্গযোগে তাৰ নাহিকে সিদ্ধি॥
নাম অপৰা(ধি)ঢ়ি সিও অধমন।
ভুঞ্জিবে যাতনা অনেক জন্ম॥ ৫২॥
ধৰ্ম্ম হোম ব্ৰত তিৰ্থত স্নান।
যতেক আছে মহাযজ্ঞঁ দান॥
আকে এৰে কৰে নামক সৰি।
কতনো যাতনা ভুঞ্জিবে মৰি॥ ৫৩॥
নামক কীৰ্ত্তন কৰন্তে আনে কৰন্তে আনে।
আন মন কৰি নুশুনে কানে॥
অধক যাই াসয়ো(সিয়ো*) হুয়ে কলা।
বাইবে কানত তপত শলা॥ ৫৪॥
নাহিকে শ্ৰধা নপাতয় কান।
তাক যিতো দেই নামৰ দান॥
নামৰ দ্ৰোহি নাহি তাত পৰে।
ভুঞ্জাইব যাতনা যম কিঙ্কৰে॥ ৫৫॥
সুনিয়া নামৰ মহিমা নিতি।
তথাপি নামত নকৰে প্ৰিতি॥
নামৰ দ্ৰোহি সিয়ো অহঙ্কাৰি।
ভুঞ্জিবেক কাকে জিহ্বা উভাৰি॥ ৫৬॥
এহি দষ অপৰাধি নামৰ।
আমাত কৃপায়ে কহিলা হৰ॥
পুৰ্ব্বত সমস্ত মুনিৰ আগে।
তোমাত এবে কৈলো অনুৰাগে॥ ৫৭॥
নামৰ দ্ৰোহ নেৰে যিতু জানি।
পাপত পছে সিয়ো মন্দ প্ৰানি॥
মাতৃক ক্ৰোধে ত্যজি যেন অৰ্ন্ন।
দুখ মাত্ৰ পাৱে বালেকগন॥ ৫৮॥
এৰিয়া অপৰাধ দেৱ ঋষি।
নামত যতন কৰা হৰিষি॥
নামেসে কৰিবে পৰম সিদ্ধি।
হৰিৰ নাম জগতৰে নিধি॥ ৫৯॥
পুচিলা নাৰদ ৰিষি দুনাই।
যাহাৰ ইজ্ঞাঁন(বিজ্ঞাঁন*?) বৈৰাগ্য নাই॥
সদায়ে মজি আছে বিষয়ত।
এৰাইবে নামৰ দ্ৰোহ কিমত॥ ৬০॥
সনত কুমাৰে দিলে উতৰ।
নামৰ দ্ৰোহি যিতো পাপী নৰ॥
সততে ফুৰে হৰি নাম গাই।
তেবেসে নামৰ দ্ৰোহ এৰাই॥ ৬১॥
সুৰূপ সুনা ঋষি ঊদাষিন।
যিজন নাম অপৰাধহিন॥
হৰিৰ তেবে একে নামে তৰে।
সুনে বা বোলে বা মনত স্মৰে॥ ৬২॥
কহিলা ৰহষ্য মোত শঙ্কৰে।
আক যিতু নৰে কীৰ্ত্তন কৰে॥
মুকুতি পায়ে এৰে অপৰাধ।
কহিলো নাৰদ নাহিকে বাধ॥ ৬৩॥
পৰম বান্ধৱ হৰি নাম।
যিজনে আক লয়ে অবিশ্ৰাম॥
তাৰ সাত কাৰ্য্য সাধিবে দেখা।
প্ৰতি প্ৰতি লোৱা সাতৰো লেখা॥ ৬৪॥
প্ৰথমে দহিব পাতকচয়।
কৰিবে মহাপুন্য অদ্ভ্যুদয়॥
কৰাবে বিষয়ত বিৰকতি।
কৃষ্ণত বাঢ়িবে প্ৰেম ভকতি॥ ৬৫॥
ঊপজাই অতি বৈষ্ণৱ জ্ঞাঁন।
মায়াকে কৰিবে দহি নিৰ্য্যান॥
চৈতন্য মুৰ্ত্তি পুৰ্ন্নানন্দ হৰি।
থৈবেক তেন্তে এড়ে এক কৰি॥ ৬৬॥
তেবেসে নাম হৈবে ঊপসান্ত।
কহিলো পৰম তুত্ত্ৱ একান্ত॥
নাম বিনে নাহি কলিত গতি।
কলিৰ লোক হইবে পাপমতি॥ ৬৭॥
অন্যত্ৰ ধৰ্ম্ম নাহি অধিকাৰ।
জানিবা কলিত নামেসে সাৰ॥
কলিত সদা নুসুমৰে হৰি।
হেলাত মৰে আত্মাঘাত কৰি॥ ৬৮॥
কৃষ্ণৰ কিঙ্কৰে কহে শঙ্কৰে।
মনুষ্য জন্মক নাপায় হেন্থৰে॥
আক বৃথা কৰা কিনো অভাগি।
মানিকক বিকা কাচক লাগী॥ ৬৯॥
কেতিক্ষনে কিবা পৰে বিঘাট।
তথাপী চেতন নাহিকে গাত॥
আজি কালি কিবা মিলে মৰন।
হৰিৰ নামত লৈয়ো সৰন॥ ৭০॥
নকৰিবা নিন্দা মোক মহন্তে।
আসিল সাস্ত্ৰ বাৰানষি হন্তে॥
তাহাঙ্ক চাই নিবন্ধিলো পদ।
হৰি হৰি বোলি তৰা আপদ॥ ৭১॥
॥ নাম-অপৰাধ সমাপ্ত॥ ২॥