এ ফাগু খেলায় কৰুণাময় এ নন্দ কুমাৰ
।। ৰাগঃ ভাটিয়ালী।। ৰক্ততালঃ একতাল।।
ধ্ৰূং|| এ ফাগু খেলায় কৰুণাময় এ নন্দকুমাৰ|
দেৱৰ দুৰ্লভ কেলি ফাগুৰ বিহাৰ||
পদ।। ফাগু পড়ি শ্যাম তনু কৰে তিৰিমিৰি|
ৰবিৰ কিৰণে যেন মৰকত গিৰি||
কৰ্পূৰে কুঙ্কুমে ফাগু অতি সুবাসিত|
গোপ গোপী সমে খেলে হুয়া আনন্দিত||
আউৰে আউৰে ফাগু মাৰে আঞ্জলি ভৰিয়া|
ফাগু ৰসে নাচে হাসে কীৰ্ত্তন কৰিয়া||
ফাগুৰে চৌভিতি দেখি অৰুণ বৰণ|
প্ৰভাত কালৰ যেন ৰবিৰ কিৰণ||
আনন্দে আকুল লোক ফাগুৰ উত্সৱে|
চৌভিতি পূৰয় হৰি কীৰ্ত্তনৰ ৰৱে||
ত্ৰিভুবন জিনি গোপ পুৰী পৰকাশে|
কহয় মাধৱ দীন হৰি পদ দাসে||