অসম আই
 |
এই পৃষ্ঠাটো ক্ষিপ্ৰ বিলোপনৰ বাবে মনোনীত কৰা হৈছে। প্ৰদৰ্শিত কাৰণটো হৈছে "no source"। আপুনি ক্ষিপ্ৰ বিলোপনৰ সৈতে সন্মত নহ'লে ইয়াৰ আলোচনা পৃষ্ঠাত কাৰণ দৰ্শাওক। যদি এই পৃষ্ঠাটোৱে সঁচাকৈ ক্ষিপ্ৰ বিলোপনৰ মাপকাঠি পূৰণ নকৰে বা আপুনি ইয়াক ঠিক কৰিব বিচাৰিছে, তেন্তে অনুগ্ৰহ কৰি এই জাননী আঁতৰাওক, কিন্তু আপুনি নিজে সৃষ্টি কৰা পৃষ্ঠাৰ পৰা এই জাননী নাতৰাব। প্ৰশাসকবৃন্দ, বিলোপ কৰাৰ আগতে ইয়ালৈ সংযোজিত পৃষ্ঠা আৰু পৃষ্ঠা ইতিহাস (শেষ সম্পাদনা) চাবলৈ নাপাহৰিব। |
শ্যাম বৰণীয়া অসম আই ধুনীয়া
ভাৰতৰ নুমলি জী
বীৰ সন্তানকে কোলাত লৈ তুলিলে
আজি তোৰ বিলাই কি?
গছৰে ডালতে কুলি কেতেকীয়ে
আজিও আৰতি গায়;
তোৰে পো-জীয়াৰী কানীয়া-ভঙুৱা
তোকে যে নোবোলে আই।
সোণালী পথাৰত ধানে যে হাঁহিছে
ভৰিৰ পৰৰে ঘৰ;
তোৰে যে সন্তান নিছলা হজুৱা
হাড়ে ছালে কলেৱৰ।
পৰ পদাঘাত কতনো সহিবি
ৰাঙলী লৱনু গাৱ;
তোৰ যে দুখতে হিয়া মোৰ ৰাঙলী
হেৰ মোৰ হাৰলী মাৱ।
ইননি বিননি শোকতে কান্দিলি
হিয়া মোৰ সুলকি গ’ল,
হিয়াতলি ভদি তপত শোণিত
বই বই শেষ হ’ল।
কৰুণা মূৰতি এৰি ভাগৱতী
শকতি ৰূপকে ধৰ;
হাজাৰ বিজাৰ তোৰে সন্তান
লভোক হেৰোৱা বল।
ধনে ধানে তোৰ উপচি পৰোক
বীৰ সন্তানৰ দল
হিয়াৰ তেজেৰে বাজোক সদায়
তোৰে চৰণৰ তল।