অকণমানিৰ প্ৰাৰ্থনা
অৱয়ব
পোহৰ দিয়া, পোহৰ দিয়া
আৰু পোহৰ দিয়া
মনৰ আন্ধাৰ আঁতৰ কৰি
আলোকলৈ নিয়া।
সদায় সঁচাত থাকিবলৈ
মনত দিয়া বল,
আমাৰ হিয়াত জ্বলোক তোমাৰ
জ্যোতি জল্মল্!
সুন্দৰ তুমি য’তে আছা
আমাক মৰম দিবা,
সোণপুৱতি বেলিৰ আঁৰত
থাকি হাঁহিবা।
তৰা-জোনৰ সিপাৰতো
দূৰতকৈও দূৰণিতো
আমাক হলে নাপাহৰিবা।
যাম কোন ফালে পৃথিৱীখনত
কৈ যাবা আহি ৰাতি সপোনত
নজনা-নুবুজা সকলো কথা
শিকাই-বুজাই যাবা।
সুন্দৰ তুমি নেদেখাৰে পৰা
আমাৰ সেৱা লবা
আমাৰ সেৱা লবা
আমাৰ সেৱা লবা।