এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪৫
অৰ্চ্চনখণ্ড ৷
যত বস্তু নিয়া আছে, ব্ৰাহ্মণে উছৰ্গে পাছে,
হাতে কুশ, জল, অৰ্ঘ ধৰি।
পঢ়ি মন্ত্ৰ ভাৱে ভাৱে, নিৱেদয় হৰি পাৱে,
সবে বস্তু দেয় যত্ন কৰি॥১৮১
যিবা দেই ভক্তিভাৱে, মাধৱৰ দুই পাৱে,
তাতে তুষ্ট হোৱে যদুৰাই।
তুমি প্ৰভু! চক্ৰপাণী, লোৱাবস্তু মন জানি,
ভকতৰ বশ্যতা দেখাই॥১৮২
আপুনি লক্ষ্মীৰ পতি, তান কিবস্তুৰ ক্ষতি,
ইতো দ্ৰব্য কিবা প্ৰয়োজন।
তুমি ত্ৰিজগত নাথ, প্ৰণামো নমায়া মাথ,
পুৰোৱাহা ভকতৰ মন॥১৮৩
শুনা সভাসদ জন, মাধৱত দিয়া মন,
কৃষ্ণ কথা সাক্ষাতে অমৃত।
নুশুনাহা আক হেলে, ঘোৰ পৰলোকে গেলে,
লভিবা উচিত প্ৰায়শ্চিত্ত॥১৮৪
হাতে, গলে বান্ধি পায়, যোগাইবে যমৰ ঠাই,
যাতনা ভুঞ্জাব কষ্ট কৰি।
নোহে সিটো ৰাজদূত, কৰি অতি চাপচুপ,
ৰহিবাহা ধন-বিত ভৰি॥১৮৫
