এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
( ১২ )
শবৰীৰ প্ৰবেশ।
শবৰী। প্ৰণমো চৰণ ৰঘুবৰ
মুক্তি দি, স্থান দিয়া তজু চৰণত।
দেৱৰ দুহিতা মই সুদাম নন্দিনী,
ফুৰিছিলো ৰঙ্গমনে অলকা পুৰত
নাই তাত দুখ শোক জৰা ব্যাধি
নাই তাত সংসাৰৰ ৰোল।
কিন্তু, লগালোঁ বিষম দোষ অলকাপতিৰ
সেইবাবে দণ্ড দিলে
নিৰ্ব্বসিত হলোঁ পৃথিবীত।
তেতিয়াৰে পৰা ফুৰি ফুৰি
সুৰম্য পম্পাৰ এই ৰম্য কাননত
ললোঁহি বসতি,
আচৰণ কৰিলোঁ তপস্যা,
তুষ্ট ইৈ দেৱৰাজে কলে পুনৰপি,
“যেতিয়া আহিব ৰাম
পাবি দেখা পম্পাৰ পাৰতে
পৰ্শ কৰি ৰামৰ চৰণ
পাৰিবি সোমাব পুনু অলকা পুৰিত,
পাবি পুনৰপি তোৰি
