ঠাণীয়। | কলীয়া . িৈব)কালৰ সমান। কঁহুৱা " ঔ(অব.) সাত সমীয়া মানুহ | ককাল সে.) কটি, গাৰ সোমা মত মাত;তেনে মাহে আতিলে | ভাগ। হোেৰা বিষ। উত্তৰ দিয়া মাত। (স.) এবিধ | কঁকালাতি (স) ককালৰ জোৰাত গছ আৰু তাৰ টি। কাল (স) কালত ৰন্ধা এবী ৰা ঔ আই (অব.) আচৰিত ৰা দুখ | টালি। বুজোৱা মাত। কালে কালে (কি. বি.) এটাৰ কাৰ, (স.) ' আখৰ, ঘাইকৈ । কালত নানাৰ কাল লগাই। তাৰ চিন *। কফিল (শ) দীঘল ঠোটেলে ঔ (অব.) মতা মাত। এবিধ মাছ। (যটি। ঔ-টো (স.) ঔ-গছ আৰু তাৰ | কিলাদাৰ, (স.) কি যার টো ৩টি। কঁকিলাসজীয়া (বি) কিলাৰ দৰে (বি) শ্রে, অর্থাৎ নিজ ভাষাত | | দীঘল আৰু গাল। আপােৰ ৰা উৎপন্ন; যেনো ফুল, কলা’ চোৰা। বঁটা (স ) কাইট-সি চাই উ নেহি (যি) মৃতকৰ বৰ্গ লাভ | নিষ , পৰিচাৰ কৰ। | নিমিতে । টালি (স.) এবিৰ পানীৰ ।
- (স.) বলেৰে মুখত ভৰি দি;
হল তে গম না বিলে খােট। সৰি সে.) সৰকৈ মা মাৰি | এতে চোখ। + (স: ) বােল মাত, বর্ণনা কর।]লয় (বি) দুই-চাপ। কই (স ) মূল, ফিটিল। ঠানসে ১ এৰি সকলাে নি কই (স.) এবি চাই। | গছ আৰু তাৰ টি। (*) বিনে। () | ঠাদীয়া (বি) চৌ তুলি নাতি | ০ (বার)। উখি ) ( ) ।
