বাটে। | ( ২৬ ] বাট যা (অথা.) নিয়ম মতে চল। | বিকাশ, (স ) প্ৰকাশ, বিৰ।। ৰা বাৰিষা (স. শ.) ঘোৰ বাৰিষা, | বিজুলী সঞ্চাৰে (f, বি.) অতি বানপানী আহা কাল। || | বেগেৰে, বেগেৰে, খৰকৈ। বানান (স. শ.) আখৰ জোটনি আৰু | বিতৃষ্ণা (স.) উদাস, বিষয়ত বিৰাগ, উচ্চাৰণ কৰা কাৰ্য্য; (স. বা.) | অনিচ্ছা। খোক। বানা কৰ। | বিদাকৰ, (স. ধা) মিছাকামত লাগি ৰাপৰ (স.) পৈত্ৰিক সম্পত্তি, | বিদুষী স. *.) বিদ্যাৱতী, পণ্ডিত; পিতৃ বা পূৰ্ব পুৰুষে অৰ্শ বিদ্বান্ (পুং)। | বিদ্ৰুপ (স.*.) ঠাট্টা, উপহাস, খেনি। বাৰখেলা (স. শ) সকলো কামত | বিধাৰ খেচি (স. শ.) বিখতাৰ নিষেধ কাল, অমঙ্গলীয়া সময়। 1 বিধিৰ লিখ ) লিখন, ব্ৰহ্মাৰ ৰাৰাদ (স. শ) বৰাত * চোৱা। লিখা কাৰ্য। নাৰাও (স.) ঘৰৰ বাৰৰ বাহিৰে | বিনচলৈ ওচৰ, (খ)সময়ত ওহাৰ এ ভা, বহল পিৰালি। ভীৰ হ, এসব সময় নৌ হতেই যাক (স.) গন্ধক আদিৰে তৈয়াৰ। ওহাৰিলে বিনচ হয়; গৰ্ভপাত কৰা বন্দুক বা ধাৰ। বা অকালত এস , (জ বাৰেচহ কথা (স. শ.) অনাগতীয়া খাটে )। কথা, অসাৰুৱা কথা। বিনামেঘে বজ্ৰপাত, (১. শ.) বিপদৰ বাসিন্দা (স.) বাস কৰাতা, | সূচনা নোহোৱাকৈ হেৰ। বিপদ। | থাকোতা। বিভাক (স.) সুৰ্য্য; অগ্নি। বাস্তবিক (বি) প্ৰকৃত, সতা, যথাৰ্থ। বিভীষিকা (স.) ভয় দেখোৱা কাৰ্য। বাস্তবিক পক্ষে ) (ক্ৰি. বি.) প্ৰকৃত বিৰদি (কি.বি.) ঠেলি, হেঁচি। বাকিতে ) পকে, আচলতে, | বিৰ দে (জধা.) ওকৰি চাওঁতে চুলি যখাতে। (নিপুণ। ফালি বাট উলিয়াই চোৱা হয় বাহাহ, (বি) ৰীৰ, মাহিয়াল, , | এতেকে হাতেৰে ফালি বাট বাহাছবি (স.) ৰীৰ, দক্ষতা। উলিৱা। বাহাদ(বি) ওলোটাই দিয়া; আগৰ | বিধি ( যি অশুচি; তুমতী (স্ত্ৰী)। বি ( বি) এবীন, ৰূপ।
