যেহোকনি। ( ৪৯০ ) পাচলে যোবা; এফালৰ পৰা আন | খালি কোৱা ৰা অলপ পানী কাললৈ পিছলা, থিৰে না।। কাল * বহল খান। হোহোকনি, (স.) গাহৰিৰ ৰা | ছোললাং (বি) স দীঘল আৰু তাৰ | তাৰ। (গ, নাত ); হোহোক (জ. .) গাহৰি ৰা || | যেনে, লোেগাবি। তালু ৰে মা। [ননা। হোলোকনি (স.)ঢৌ না। হোত (বি) সল, পোনপটি, হল। কোত নাল বেগেৰে পানী হোত কৰে 'ফ্ৰি বি.) একেবাৰেই | এ। [ সোমোলা পানী বহুতগৰিমাণে (বকি দিয়াত বা বাৰ (স.) পানীত পৰ মানুহে পৰাত টে; যেনে, হোতৰে এত মিল পানী; চে। বাকিতে।। (ব। | | যত জোৰত একেবাতে না হোৰ (স.) মেহৰ উদ্দেশে শে হেলে (স) খান কঢ়িা দুই পবিত্ৰ এয়িত বিউ-ঢলা কাৰ্য; | জো গোটা চেপেটা; হো(শ) হানিৰ পূৰ্তি, ইন- হলা মাৰি। পৰা এটা বৰ বাবে সমান মূলাৰ।
- হেলে গে(স)'এৰি ফুৰা
আন এটাৰ এপ্তি; হিংসাৰ। । নথকা ভাগৰ বিশাল সাপ। প্ৰতিফল, পোটক; হোৰ উঠ, হোলো মৰি ( স. শ,) এৰিটো- হানিপূহ; প্ৰতিফল হ। হোৰ। | ফল , তাৰ গছ। ( নয়না। তোল, গনি পূৰা এতিফল নি। | হোলগেৰ (বি) হোল, ছল-চাতু হোড়, . .) হাৰ, তিনি। ! হোৱাং (ব,শ) এবি পাৰতীয় পা | এবাৰ বিশেষ। টোৰ।। (ৰ ওচচ। হোৰ। (স.) পৰ্বতীয়া মানুহে | হেই বি) এৰ সমাধ, স | পিতি বোৰ নিয়া যতন। হোৰহেৰে ( কি বি.) মাদয়ে | } হে-হোনি (স.) মুহাৰ, বৰ। | যুণ খুন্দা খোৱা সোতৰ।। যত পৰিমাণে। | হো-হো ( . .) বৰ বতাহৰৰ হবোপা ( বি) যা বা কোনো | ণ ৰা ধুলা খোৱা সে এ এগ তললৈ ৰহি যোৰা, (ঘৰত। | ক; হো-হো। ঠে।) ( পেট খাটে। | হো-হেৰে। কি. কি যে-তে | হেসে (বি) যেহে ওকে। | উঃ খি। শোনী। হেৰোসাই। (কিৰি) হোৰোস | (স ) দু;ি ব ল হোৰেৰে) ৰাৰত পৰাৰ চুি, চা, চুক। কৰে। পেট। | (c) চুটি চাপৰ। হোৰপেটা (ৰিপেটা, না! (স. )ন, যতি (২) হেল(স.) কি পাবো, পৰ; সে হৈছে।
