বাখৰ। [ ৩১৮ ] ৰাছ। গছি টি-নাদি; এবৰত দি | বাগিছ (স.) উদ্যান, ফুলবাৰী, ৩টি, শিপা বা ছাল। । চাহ-ৰাৰী। বাক (স.) গুটিখান-ধােন্ত মেৰ। | বাগিয়াৰ (বি) ৰাগি দিয়া, ধূ। ৰাখক)(বি) বাখৰলগোৱা, বাং- | বাগ, () (স.)মানুহৰ ৰা- উচ্চাৰণৰ ঘাই যতন, যেনে নিতা, খ )ৰেৰে শশাভিত কৰা। | || ওঠ, গীত, ইত্যাদি। “বাখৰ-পতা এনেও হয়। বাঘ,. (দশ) এজাতি হিস , বাগতি(স.)সঁচা কথা লুকাবৰ ইৰাৰে তাৰ অনেক উপজাতি আছে। বেকাকৈ কোৱা কথা, চাচৰি। | বাঘজালী (স.) চৰাইলৈ ফান্দপতা বাগৰ, (ধা.) লুটিখালুটিয়ালটি কৰ; | মানুহ লুকাই থকা গছ পাতেৰে পুনঃপুনঃ ওপৰৰ দাতি তল আৰ| আরুত ঠাই। [মৰ চাপৰ। তলৰ জাতি ওপৰ কৰি গতি ক; বাঘ-চকা(স.) দুয়াে হাতেৰে কৈ বৈ যা, কুলীয়া ৰন্তৰ দৰে গতি | বাঘনেত্রী থা (স.) এৰি কলা কৰ; নিজ ঘৰ নথকাত অনে- | আঁচমুক্ত ভূয়া নােম কাপােৰ। কৰ ঘৰত ৰাস কৰি ফু!(স.)] বাম। (স.)এৰি ভাগৰ মৰা। ওপৰৰ ফাল তল,তলৰ ফাল ওপৰ | বাঘমীয়া (স.) বাণ মাৰো । কৰা বা লুটি খােৱা কাৰ্য্য। | বাঃ (বি) একামিল; আপাত্র। বাগৰা(স থা.)ৰাগৰ খুয়া, লুটাই | বা,(স.) জালী মহ, বিশেষ পেলা; তলৰ গতি ওপৰ ওপৰৰ | পৰা না মহ। দাতি তল কৰি গতি ক। | বাজি (স.) এবিধ বিলৰ নিচিনা ৰাগৰাৰাগৰি (স.) লুটিয়ালুটি, ধনে | লতা ল; তাৰ না। এনে তলৰ দাতি ওপৰ ৰুপৰা ৰা (স) গ,কোনাে ৰ কাৰ। জাতি তল কৰা কাৰ্য। {বাচরিশ (চ) (সঃ) হৰি হই। ৰাগাড় (স.) বলে নেই কৰা | চ্যাত্যি (স) মৌখিক বিৰা, উচ্চশৰ ব্যৱহাৰ। উনাউনি। বাগি (স.) এৰি সৰু ঋইটীয়া গছ | বাছ (সা) এৰিখৰ পৰা আন ৰিক আৰু তাৰ ফুল; এতৰণ,চাতুৰী, | পৃৰু ৰ। ৰোগ এৰি তাল দাই এৰাবৰ নিমিত্তে দিয়া ফাকি। | গল; যে বুলি এৰ, কাৰ
