এচা। এতি। প্ৰচাৰক (দশ) চলাওঁতা, প্রচলিত | এতি (ব্য) নিষিতে, কাৰণে। কৰোঁতা; ব্যক্ত কৰোতা, | প্ৰতিকাৰ,সশ) প্রতিহিংসা; পোটক প্রকাশ-কৰোতা। [চলােৱ।। | দুখ বাপৰ খাতি। প্ৰচাৰিত, (বি) একাশিত, ব্যক্ত; | tতিকুল (বি) অহিত। প্ৰচুৰ (বি) অধিক, ৰহত। [অৱস্থা। | প্রতিকূলে (অব.) এহিতে, বিৰােখে। প্ৰচুৰতা (শ) অধিকতা, সহ হােৱ | এতিগ্ৰহ, (স.) দান-লােৱা কাৰ্য্য। প্রজা’স শ.) ৰ অধীন মানুহ | এতি-ঘৰে(কিৰিবৰে-পতি,থৰেৰে। লােকৰ মাটি-খাওঁ; সতি। | প্রতিজ্ঞা (স) অলীকা, কোনাে প্রজাপতি (সশ)ব্ৰহ্মা; আদিতে ব্রহ্মাই বাৰ্য কৰিবলৈ গাত লওন। সুজা, মৰীচি, অত্রি,অলিপুলস্ত্য, প্রতিদিনে (জিবি) নিতে, নিতে। পুলহ, কতু, দক্ষ বশিষ্ঠ,ভৃগু,নাৰ, গতিশী (স.) আনসমান রান- এই দহ জন; ৰা, পিতা। । তকৈ শেঠ হবলৈ যত্ন কৰে। প্রজাপালক (স শ.) নৃপতি, ৰা। | এতিনি সশ) কোনো ঠাইত শৰ প্রজ্জ্বলিত (বি) বৰকৈ বলা; এখ্যাত। | ঠা লাগি উঠা শ। [কৰোতা এণতি (স.) প্রণাম, সেৱা। | | প্রতিনিধি (স.) আনৰ সলনি কাম- প্রণম্ (স.) সেৱা কৰ প্রণাম কৰ। | প্রতিপদ (সশ) প্রথম তিথি। প্রণয়, (স. শ.) বন্ধুত; প্রতি। | প্রতিপাল। প্রণা (সশ) সে, ভক্তিভাৱে মূৰ- ( (স.) পােন,পালন। চাপৰােৱা কাৰ্য।( খা.) এণাম | কসেৱা কৰ। প্রতিপালক সশ.) জীৱিকা বা খাৰ প্রণালী সশ) কাৰ থকাৰ। পিছিলৈ দিও। প্রণিপাত (স. শ.) দীঘল হৈ পৰি কৰা প্রতিপালিত (ষি) পালিত, পােয়। সে, দত। কিম। | প্রতিপাল্য (ৰি এতিপালৰ যােগ্য। প্রতাপ, সেশ) এ, শক্তি, প- | প্রতিফল (স.) প্রতিহিংসা,পােটক। গ্রণী (ৰি) পৰামী, ৰাৰান। | এতিৰ (স.) খ, কি কার্যত প্ৰতাৰক (সশ) বক, ছল-কৰো। | ৰিখিনি। [ৰিখিনি। প্ৰতাৰণা সেশ) বনা, চলনা। | এতি (৭. শ.) ৰা-খাও; প্রভাবিত (বি) ফাকিত পৰা, ছল। । এতিৰচন ) মুখেৰে দিয়া উব। | এতিপাল
