গছ। | [১১ গৰি। নিয়মেৰে লোক গুন বা ব| গালি (স ) গছ খে। ৰাখো (খ্ৰী, পু)। (বি) গছাই | গwে (শ) ভাৰতান। খোবা,বিশ্বাস কৰি লোৰ হাতত | গনি সে খ) শাল মাৰি যেন যে (নাতি)। || ৰোখ এলো যেন। গছ (স.) চাৰি পোৰ খুলি। | গগজ () শালমাৰ নিচিনা (স.) বিশ্বাস কৰি পণ , পা। পাচে লটাই নিৰৰ নিমেৰে গগীয়া (বি) নিশ্চিত, নিলে, আন তথ, সেই নিয়মেছে। অতহী;। জিয়া। হে ভগনৰ মূল্য ছি | গ, (স.) ত া ক। বেথতা। | হোত। হাত (স.) পাটে ওটাই নিবৰ | গ (বি) 'গালীয়া, গত। নিয়মেৰে আনৰ হাতৰ ধন বা | গ(বি) নিসন্ধি,গাত গা লাবন। গছী (স.) নমৰা বা গছেৰে| গড়, (৩) ইটাৰ মাটি বা কাল সৈতে যান। শক, ওখ যেন কোনো যন্ত গছী উৰাল (স.) গছেৰে সৈতে | | তল পাৰি দিয়া গোটা গ বা | খোৱ নৰবাল। মোহ।। গছোৱাই (স.) গছত উঠাত পাৰ্গত গড় (স) গড় চাষি কাজে গ, (স.)তী; নলিচা পৰিাৰ | একা খাল, নীতি। কৰা মাৰি; হিলৈ ৰা মাৰি; | গঙ্গা ‘গ’ গোৱা। দুহাত জোখ। () অতি গৗড় (স. শ) এবিধ কাঠ মাছ। ই, পুদি। গলী (বি পোনে গোন যান | গড় চিৰিা (স.) গগৈ পোয়ালি। পোৰ, শোযে -জী। | গচি (ক) নাৰ নিৰ তলৰ গাহে (স.)তী গোটা, লোৰ | | পলি গঙ্গ। ৰো মাৰি লাংত। 'প, (স.) হু বা মাটিৰ পায়। গল(স.) বাহাতি , | (স.) এতি , ল; গাৰ। খাই কা কা লোৰ কোল।। | (4) গতি, (এ) গাজী। (ক) গালৰ ৰা আৰু ৰ। গ,(স.) গঢ়া , নি। গান মা। | পটুনি (স) শাৰ ৰে।
