কৈ। খৰ, (বি) শীর, বেগ (জ. থা) এক।। খৰি সে. শ.) ই-খ ৩কান বাহ বা মূৰমূৰীয়া হ। (স.) অনাবৃষ্টি, | কাঠ। বৰষুণৰ অভাষ; এবিধ ছালৰ | ৰিকলম (স.) কিনাগি । ৰােগ ; গ্রহণী। এৰিকা (স.) উলু বিভাগ; মাছ খৰগ, (স.) গঁড়ৰ শিং। [চ হল। ইত্যাদি বিয়ি আঠাত খৰচ (স.) ভারি খাবৰ নিমিত্তে | সিজোৱা শলা,মুগাৰ কণী-গােয়া, লগা ধন ; ব্যয়। (বি) ব্যয়, ব্য | খে টি। | হাৰ কৰাত কোৱা ; বেন, ধন। বিকজাই স.) এবিধ গছ; তাৰ খৰচি (স.) মিহি নােহােৱা গুড়ি। | ৰিকা-দিয়া (বি) শশাৰে ৰিদিই খচিমাৰি (ক্রি. বি.) নিমকৈ, | তাপত সিক। 'সেৱাহ মাৰি, পৰিপাটিপে। খৰিকামচি। সেশ) এৰি সৰু বৰ খৰচী (বি) ব্যৱকাৰী, খন ৰাখিব | ৰিমৰী, লকীয়া। নােব। খৰিকিয় (স:) এৰিকাৰে, ৰাৰে খৰচীয়া (বি)ভাল কৈ মিহি নােহােৱা। | বুকটি পৰিাৰ । (ক) কাঠ পাছা । | | ৰিচা ( ) বাহ-গা, খুনি না শৰ মিহলি (সশ) শতাৰ দোষত | | মিহলি, বাউল, ভূলত মিলি। | খৰিয়াল (স. শ) দল, বাচ্যাদি। খৰ (স.) ঘোৰাৰ গাটো | এবী-মাটি -মাটি চোখ। লােৰ সজুলি। বীয় (বি) ৰে থােকা, খৰে ধৰি ছাল খলি (স.) কান কৈ ভৰা শাক। ছিল। (স.) নৰে পৰা যায়; খলীয়া (বি) এলিৰ নিচিনা, নিস। | বিবেটো। বা (স.) ৰণৰে তিতাই তা; কৰা ৰিপৰৰ মা হিলা; ৰত দি ৰকৈ কা। | মূৰ যি ৰ। খাঃ (বি) নিল, সাৰ নথকা (মাটি); | না যেনাে সেশ)এবিধ ৰামহীয়া ৰৰ না ,বেত)। বেজেনাৰ গছ, তাৰ গুটি। বালি, কালি। | এৰ, কালি (স) জাকালি, ৰাতি বাহি (স.) ৰহৰ কাঠৰ পাৰ কৈ আন কাল। বিশে। | খৰকৈ (জিবি) বেই।
