পৃষ্ঠা:দামোদৰ দেৱ চমু জীৱনী.djvu/৩১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

(১৯) হােৰত দামােদৰপুৰ, বৈকুণ্ঠপুৰ আদি সত্ৰ পাতি নাম এ প্রচাৰ কৰে। উত্তৰে ব্ৰহ্মপুত্ৰৰ উত্তৰপাৰে গবানদের এ আদেশ শিৰােগত কৰি গােবিন্দপুর, চুনা আদি দ্র পাতি নাম ধর্ম বিলাই। দক্ষিণে ব্ৰহ্মপুত্ৰৰ দক্ষিণপাৰে সালে গৈ , আল্লামতে তামৰ, নাহিৰা আদি সত্ৰ আপন করে। এই চাৰি সীমাৰ কে ঠাই পাটবাউসীত, ভগবতাচার্য ঈদেৱৰ (বৈকুণ্ঠৰ নামেই শেষত ভট্টাচাৰ্য বুলি জনাজাত হয়) মূৰত ৰয় শাল স্থাপন কৰে। গৰিও চাষ মানে কষ্টদের সন্তু। নক্ষত্র মতে যেন শশী একান্ত । (গুলী) বমান চাউলখােৱা নদীৰ পাৰত ৰাসকুছি নারে ঠাইত মহাত্মা মেয়ে এখন সস্ত্র পাতে। কাপ তিত তেওঁ পাতা সর এই খনেই প্রধান। ঈদেৱৰ বই তাত ধৰ্ম্ম পালি জ। মােয় । এত দিয়া প কেইফাকি নাই গায়ে এলাৰ্য সকল বিষয়ে কিছু আভাৰ পাের । যে আমােক শুরু। সুবৰ্ণৰ লৈ মেক। পুর্বদিশে বংশীদের। দগিত করে। বলমের পমিত। সদা তৈলা অ