পৃষ্ঠা:কিষ্কিন্ধ্যাকাণ্ড.djvu/৩৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩৪
কিষ্কিন্ধ্যা কাণ্ড।


ব্ৰাহ্মণ শৰীৰ তাতো আতি শ্ৰেষ্ঠতৰ।
হেন জনমক নপালয় যিটো নৰ॥
কেবলে পালয় মাত্ৰ ইন্দ্ৰিয় কলিত।
কৰিলেক আপোনাক আপুনি বঞ্চিত॥
দুৰ্ল্লভ অমৃত যেন লভিয়া হাতত।
আপুনি ঠেলিয়া পেলাইলেক প্ৰমাদ॥
হেনজানি ৰাম পাৱে পশিয়ো শৰণ।
ৰামৰেসে সেৱা নৰতনুৰ পালন॥
ৰাম কথা শুনা হৌক জম্মৰ সাম্ফল।
বোলা ৰাম ৰাম মহা মিলোক মঙ্গল॥

ছবি।


ধীৰে ধীৰে চক্ষু, বালীক আগতে দেখি,
 বিমৰিষি আছন্ত সুগ্ৰীৱ।
আৰো যেবে বালীৰাজা, দুনাই প্ৰহাৰে,
 তেবে মোৰ সঙ্কলয় জীৱ॥
এহি বুলি তেতিক্ষণে,  বিজুলী ছটকে যেনে,
 দেখ নেদেখ সবে উঠি।
দুইহাত তুলি ধৰি,  বজ্ৰৰ সদৃশ কৰি,
 কুম্ভস্থলে বৈসালন্ত মুঠি॥