এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১১১
দিহা নামৰ সম্ভাৰ
শঙ্খ চক্ৰ গদা পদ্ম ধৰে নাৰায়ণে।
পৰম সুন্দৰ চতুৰ্ভূজ ৰূপ ধৰি,
বসুদেৱ দৈৱকীক দেখা দিলা হৰি।
কংসৰ ভয়তে কাৰ্ম্পে দুয়ো সৰ সৰি।
শুনিয়া ব্যাকুল স্ততি দেৱ নাৰায়ণ,
কেলে মোক থৈয়া আসা নন্দৰ ভৱণ।
দৈৱকীয়ে কাৰাগাৰে কান্দে হিয়া ভাঙি,
পুত্ৰ পাই আত্ম হাৰা হৈল নন্দ ৰাণী।
মোহি হৰি ধৰে নিজে নন্দৰ নন্দন,
ত্ৰি জগতে কৰে যাক চৰণে বন্দন॥
.........
৪২। মূল ঘোষাঃ-
ৰত্নাকৰ মহাদস্যু জগতে বিদিত।
পৰৰ ঐশ্বয্য হৰি আতি আনন্দিত॥
ব্ৰহ্মা নাৰদৰ সঙ্গ যেতিক্ষণে পাইলা।
দস্যু গুচি একদিনা মহামুণি ভৈলা॥
পদঃ- পাপ পুণ্য কৰ্মক নকৰি বিচাৰ
পৰৰ ঐশ্বয্য আনে কৰি অত্যাচাৰ।
তাৰ ফলে হৈবি তই মহা পাপৰ ভাগি
মিছাতে মৰিছ তই পুত্ৰ ভাৰ্ষাক লাগি।
আপোনা কৰ্মফল আপুনি ভূঞ্জিব
তোৰ কৰ্মফল দোষ কোনেনো লভিব।