অক’মান ল’ৰা
আকাশী ঘৰত থাকে
ঈশ্বৰৰ ল’ৰা
জোন-বেলি-তৰা
আমাৰ ঘৰত মই
দুষ্টলি কৰা
দেউতাৰ ল’ৰা ৷
বেলি কৰা জিক্মিক্
জোনবায়ে চিক্মিক্
তৰাবোৰে ঢিমিক্ ঢিমিক্
মই নাচো ধিনিক্ ধিনিক্ ;
ৰিৎ ধিন্ ধিনিক্
খিৎ ধিন্ ধিনিক্
খিতা ধিনা ধিন্দাও
নিত্ তাও
খিৎ ধিন্ ধিনিক্
ৰিৎ ধিন্ ধিনিক্ ,
ভনীটিয়ে লগতে
জুনুকা পিন্ধি নাচে
ৰিণিক্ ৰিণিক্ ঝিন্
জিনিক্ জিনিক্
দেউতাই মায়ে যে হাঁহে খিক্ খিক্ খিক্ ৷
ভাল ভাল লেখা থকা
ৰঙা-বগা বাঘ অঁকা
বাংকৰা-বিংকৰা
কিবা অঁকাবঁকা
কিতাপ কেখন মই মেলি মেলি যাওঁ ৷
চাই চাই হৈ গলে
চেৰেক্ চেৰেক্কৈ
পাতবোৰ
ফালি ফালি
মুখত সুমাওঁ ৷
পাওঁ বৰ ৰং
মায়ে কিন্তু নিলে কাঢ়ি
হাত-ভৰি মাৰি মাৰি
কান্দো হাও হাও—
উঠে বৰ খং
মাটিত বাগৰি দুৰোঁ
খং খাই জাঁপ ধৰোঁ
দিগ্দাৰি পাওঁ
ৰৈ ৰৈ মাজে মাজে চিঞৰ সোধাওঁ ৷
দেউতাক দেখিলেই
শান্ত-শিষ্ট হৈ
মাৰ পাছফালে গৈ
আঁৰত লুকাওঁ,
মনে মনে ভাবি থাকোঁ
কেতিয়া আকৌ মই
ছবিবোৰ ফালিবলে’ পাওঁ
দেউতাৰ চকুলৈ জুমি জুমি চাওঁ ৷
মোৰ দুষ্টালি চাই
মায়ে হ’লে
মনে মনে
বৰ ভাল পায়,
চকু গাঁঠি ঘোপা কৰি
মোৰ ফালে চাই
আন ফালে মুখ কৰি
ওঁঠখন চেপা মাৰি
হাঁহে মিচিকাই ;
দেউতাৰ হ’লে
সেই চব নাই
দুষ্টালি কৰাকেই
দোষ বুলি ধৰি লৈ
চিৰিপ্ চিৰিপ্কৈ
দিয়েহি কোবাই ৷
মাতকৈ দেউতাৰ
বুদ্ধি বৰ কম,
মই কিয় নাচোঁ-বাগোঁ
কিয় ধিতিঙালি কৰোঁ
মই কিয় জাঁপ মাৰোঁ
নাই তাৰ গম ৷
এটা কথা—
দেউতাও বৰ ভাল পিছে
ভাল ভাল বিস্কুট
মোক আনি দিছে ৷
ঘনে ঘনে ভোক লগা
দেউতাই বুজে
মায়ে হলে ভোক ভোক
কৰি কৰি ঘূৰি ফুৰিলেও
নুউজে, নুবুজে ৷
পেট বেয়া হব বুলি
দেউতাই দিয়াবোৰো
কাঢ়ি লৈ যায়,
ওপৰৰ শিকিয়াত তুলি থয়
কোনোমতে ঢুকিকে নাপায় ৷
তাঁত-বাতি কৰিবলে’
মা যাওঁতেই
মূঢ়াকেটা জোৰা দি দি
আধা পাওঁতেই
লুটি খাই পৰি গৈ
কান্দো ভাও ভাও,
মা আহি পালেহিয়ে
দেউতাৰ ওচৰলে’
লৰোঁ কাও কাও ৷
দেউতাক নেদেখি
আগফালে ৰওঁগৈ
পদূলি-মূৰত
বাহিৰলে’ আহিব নোৱাৰি মায়ে
দাঁত-মূৰ কামোৰে খঙত ৷
মাৰ পৰা সাৰোঁ
তিনি জাঁপ মাৰোঁ ৷
দেউতাই মোকে দিয়া
ময়ে যদি বিস্কুট খাওঁ,
মায়ে আক’ মাজতেই
দিগ্দাৰি কৰি কৰি
কয় বোলে কোবাওঁ কোবাওঁ,
ইনো কেনে অদভুত
বুজিকে নাপাওঁ ৷
মাৰ কেঞাআঙুলিত
মোৰ হেনো ওপজা-বছৰ,
বগাই বগাই হেনো
পাৰ হ’ল ছটা আঁক
আঙুলি পাৰৰ ৷
আৰু বোলে নচলিৰ
ঘচৰ মচৰ,
পঢ়াবলে’ আনি দিব
এটা হেনো
মস্ত মাষ্টৰ ৷
ৰাতিপুৱা দুপৰীয়া
পঢ়াই পঢ়াই মোক
লিখাৰ আখৰ
তুৰিমূৰি কৰিলেই মৰিব থাপৰ ৷
পহিলা তাৰিখ
আজি নতুন মাহৰ,
সন্ধিয়া বেলিকা বোলে
ওলাবহি ভীম মাষ্টৰ ৷
দিনটো ভাবি ভাবি
গুণি আছোঁ মই
ভীমটোনো কেনেকুৱা মাষ্টৰ হয়,
ল’ৰাবোৰ কোবাবলে’
কি ভাল পায়,
তাৰ পৰা সাৰিবৰ
কিনো উপায় ৷
গধূলি পৰত মোক লিখাৰ আখৰ
তুৰিমূৰি কৰিলেই মাৰিব থাপৰ ৷
আজিহে আজি
মগু-মাহৰ গাজি ৷