পৃষ্ঠা:শ্ৰীশ্ৰী হৰিদেৱ চৰিত্ৰ.djvu/১০৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

(aa) চৈষ্য উৰ্ণি পাক লোত মোহ তেলে চৰি। বিষয় বসে ঢউ উঠলায় তল যাও তাতে পৰি হেন কানি সবে চিন্তিও কৃষক মনে তেজি জান কাম। সি বিৰা কৰে কোলে কাযোড়ে ডাকি বোলা ৰাম। নিয়োক কথা কে আই মনৰে। শঙ্কৰে বুলি শুনা বি কামোজৰে। অদভূত ক তান দেখিও সম্প্ৰতি। সমস্তুতে বঢ়া হৰি গুৰু মহামতি। এতেকে চলিয়া আমি যাও মানে। দৌল ভিঠি বান্ধি মান কাৰহেঁ। তেওক ৮ এহি বুলি চলিলা শৱৰ মোৰ। লগত চলিলা আন ভক্ত নিৰন্তৰ। এহিমতে চলিয়া গেলে তিনিন। শহৰ মাজত পৰি আছে একম। শঙ্কৰে দেখিয়া বোলে তুমি কোন