সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:শ্ৰীশ্ৰীশঙ্কৰদেৱ- ভূষণ দ্বিজ কবি.djvu/১৭৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
১৭৫
৺শঙ্কৰদেৱ।


ৰিণু ৰিণু মাত্ৰ মণিবাক পাৰি
 গাৱৰ বস্ত্ৰক দেখি।
বাৰম্বাৰ কথা গুৰুত কহঞ
 তোমাকে আছে নিৰেখি॥
সাধু সাধু ধন্য বুলিয়া প্ৰশংসা
 শঙ্কৰে কৰিলা হাসি।
জগন্নাথ ক্ষেত্ৰে কতো দিন মান
 আনন্দে বঞ্চিলা আনি॥ ৬৯৮
গোবৰ বিকয় পোৱাল বিকয়
 বিস্ময় ভৈলোঁহো দেখি।
যৈত যিবা আমি  দেখিলোঁ শুনিলোঁ।
 কতেক কহিবোঁ সখি॥
প্ৰসঙ্গত সৱে কথাক শুনিয়া
 হৰিযে নিদ্ৰা লভিলা।
প্ৰভাতে উঠিয়া শঙ্কৰৰ মুখে
 কথা শুনিবাক গৈলা॥ ৬৯৯
নমো নমো কৃষ্ণ জগত কাৰণ
 ভকত বৎসল দেয়।
পতিত পাৱন জানিয়া তোমাৰ
 চৰণত কৰোঁ সেৱ॥