পৃষ্ঠা:বাঁহী প্ৰথম আৰু দ্বিতীয় বছৰ.pdf/৯৮২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
৫১৪
২য় বছৰ, ১২শ সংখ্যা।
বাঁহী।

লৰাই বিৰিখবোৰে নাচিছে ।
কৃষ্ণচূড়া ৰঙা ফুল মুণ্ডিত মস্তক
প্রকাশিছে আনন্দ উচ্ছাস; ঘুণ:
অশোক কিংশুক ৰিছে দীপিতি
যেন হাঁহিৰ দেৱদনা মুখ। শ্যাম
ৰণীয়া নতুন দুবৰি শেছে ।
কামন ভূমি সজল জল যেন।
চৈৰৰ সদৃশ কাননে পৰিছে অপু
শোভা। নিমল সুশীতল সৰোবৰ
জল হৈছে সুগন্ধিত পৰি পদুমৰ
ৰে। ৰাজহাহ জাকে শুইয়ে তাত,
যেন গলপ শাৰী পদিলী ৰমণী
গত মূহুল আন্দোলি শোভে বিতোপন।
ডাউক ডাকী যেন দুটি তিল গালত
তােমাৰ হৈৰ বৰপৰ্বাৰ নন্দিনী
সঙ্গিনী শ!ি অলৰ লহৰী, মনিকা
সখীৰ মুখত হাঁহিৰ লহৰী যেন।
শাহ সখী, টিক নির্মূল এনে
শীতল গত শনি আমি করে অফেলি।
| ( নি যেহাগ। টে ।
লশি আই। নামে পানীত,
মাতুৰি গাওঁ আৰ। শীত,
শখি নামে পানীয়।
আজি মধুৰ সাতে ঘননিও লৰায়ে,
পানী পদ্মিনী শােতে হাঁহি এজিত।
আকাশত যেতি খলিয়ে,