সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:নিবেদন.djvu/২২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৬
নিবেদন।

যিজনে তোমাক নিদিয়ে দেখা
 নোৱাৰা ধৰিব তত,
যিজনে নিজক বুজিব নিদিয়ে
 মিছা দুখ যতনত।

বুজিব পাৰিছা আৰু কিবা আছে
 তাকেই মানিবা সাৰ,
নিজৰ শকতি ডাঙ্গৰ ভাবিও
 বাহিৰে নোপোৱা পাৰ।

যত আছে তেওঁ তাতেই থক
 নেলাগে বিচাৰি যাব,
পাবহি যেতিয়া উচিত সময়
 পোৱা লোকে লগ পাব।

পৰিচয়।

কোন তুমি, ক’ত ঘৰ কিহৰ কাৰণে
 যোগ দিছা সংসাৰ যুজত?
আৰ্য্য মই, লুপ্ত পায় জীৱনৰ বাবে
 যত্নবান এই জগতত।