সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:তিৰুতাৰ আত্মদান কাব্য.djvu/১৫৯

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে

“আঁহা, আঁহা! দেৱকন্যা বিচিব তোমাক
“সুন্দৰ চামৰে স’তে মুছিব সাদৰে
“তোমাব মুখৰ এই ঘামৰ টোপাক॥”

১১


   অন্তহ’ল কমলাৰ কথা মধুময়,
আকউ চলিলে ৰথ ঘৰ-ঘৰ-কই;
ঘৰ্ ঘৰ্ ঘৰ্ কৰি বাজিলে চকৰি
শুনি সি শবদ গদ উঠিলে চিয়ঁৰি॥
সাৰ পালে গদাপাণি লুকালে সপোন,
চকু মেলি চাই দেখে ৰাতিটী পুৱালে;
সপোনৰ কথা ভাবি হই বিয়াকুল,
নামচা পৰ্ব্বত এৰি আকউ ওলালে॥

⸺–––⸺