এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
ষষ্ঠ অধ্যায়
বিবাহ
ভাগৱত তত্ত্ব জানিয়া পাছত
এৰিলা যোগ অভ্যাস।
যেন মতে পাইলা ভাগৱত শাস্ত্ৰ
কৰিবো পাছে প্ৰকাশ॥১॥
কতোহো উৎসুকী, কৰন্ত কৌতুকী
নানামত ক্ৰীড়াচয়।
খনো গৃহাশ্ৰম কৰাৱন্ত কৰ্ম্ম
ভৃত্য হাতে যেন লয়॥২॥
ইষ্টগণ সঙ্গে এক কাল ৰঙ্গে
মনত মহা উৎসাহ।
ৰূপে বিতোপনী, কন্যা একখানি
কৰিলা তেঁহো বিবাহ॥ ৩॥
গৃহাশ্ৰমে থাকি ধৰ্ম্ম আচৰন্ত
শাস্ত্ৰৰ যেন বিহিত।
স্নান তৰ্পণ সন্ধ্যা যে বন্দন
আচৰন্ত কৰ্ম্ম নিত॥ ৪॥
দুখী দৰিদ্ৰক প্ৰাৰ্থক জনক
অন্ন বস্ত্ৰ দেন্ত মাতি।
