সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:কাৰেঙৰ লিগিৰী.djvu/৩৮

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩৪
কাৰেঙৰ লিগিৰী
দ্বিতীয় দৰ্শন

 [মাজনিশা। সুদৰ্শনৰ কোঠাত সুদৰ্শন শুই আছে। বাহিৰৰ পৰা বপুৰাই দুৱাৰ ঢকিয়াই মাতে]

বপুৰা— হে উঠক হে দেউতা—হে ইশ্বৰ—হে উঠক [ বৰকৈ ঢকিয়াই ] হেৰেই হেৰেই সাউদৰ পুতেক দেউতা অ’ দেউতা—

[ সুদৰ্শন ধৰফৰাই শোৱা পাটিৰপৰা উঠি বিস্ময়মানি চাৰিওফালে চাই ]

সুদৰ্শন— কোন—কোন?

বপুৰা— (অধৈৰ্য্য হৈ) হে দেউতা আগেয়ে দুৱাৰখন মেলি দিয়কচোন—পাছেও নামটো ক’ম।

[ সুদৰ্শন আহি দুৱাৰত কাণ পাতি কোন? কোন? ]

বপুৰা— হে মোৰ গোঁসাই! ডকাইতো নহও চোৰো নহও।

সুদৰ্শন— অ’ বপুৰা—

[সাউতকৈ দুৱাৰখন মেলি বপুৰাই হাতেৰে চুৰিয়াখন ধৰি ককালত ৰাখি, পাছে পাছে কাপোৰত বাহৰ জেং এডাল চোচোৰাই সোমাই]

বপুৰা— মোৰ দেউতা উঠক উঠক—বলক—বলক তেনেই সৰ্ব্বনাশ হ’ল।

[জেং ডাল হাতেৰে এৰুৱাই এচাৰ মাৰে]

সুদৰ্শন— কি হ’ল অ’ ঠিক হ’ল—জেঙে জাবৰে দেখোন এনেকৈ ওলাইছহি!

বপুৰা— নকব আৰু মোৰ প্ৰভু যি হবলগীয়া হল। এনেকুৱা খন বুলিনো জনা হলে—হৰি হৰি। বলক বলক—হালৰে এতিয়া কটা কটি মৰা-মৰি নহলেই হৈছে।

সুদৰ্শন— (অলপ পৰ টলকা মাৰি) কোঁৱৰ অকলে আছেনে নে লগত কোনোবা আছে? [বপুৰাই সেইফালে বেবুৱা খায়] কি হল তোৰ দেখোন মাত-বোল হৰিল।

বপুৰা— হৰিবৰ কথাই। পিছে আপুনি জানেই—পিছে কি কৰে;