এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
[৫৬]
ৰাম কৰে ধনুখান তুলিয়া ধৰিলা।
গুণ পাছ দিয়া ধনু টঙ্কাৰ কৰিলা॥
শবদে পুৰিল সব ধৰনী মণ্ডল।
শুনিয়া দেৱৰ মনে ভৈলা কৌতুহল ॥২৪২
বীৰ বেশ ধনু সিতো পৰম সুঠান।
যাক ছুইবে নপাৰয় মহাবীৰগণ॥
দ্ৰূপদ নন্দিনী সেহি ধনুগোট ধৰি।
ফুৰাইবে লাগিলা অতি চক্রাকাৰ কৰি ॥২৪৩
বলৱন্ত কুমাৰে ফুৰাৱে যেন চাক।
যাজ্ঞসেনী সেহিমতে ধনুদিলে পাক॥
আকাশ চানিয়া দেবগণ আসিলন্ত।
শটীসমে ইন্দ্র ঐৰাৱতে বহিলন্ত॥ ২৪৪
আনদেবগণে নাৰী সঙ্গত কৰিয়া।
দ্রৌপদীৰ যুদ্ধ চাইবে আকাশে ৰহিয়া॥
সিদ্ধমুনি বিদ্যাধৰ গন্ধর্ব্ব চাৰণ।
অশ্বিনীকুমাৰ আৰু অষ্টবসুগণ ॥২৪৫
তিৰীৰ যুদ্ধক নতু দেখে একোজন।
এভেকে আসিলা সবে কৰি ৰঙ্গমন॥
কালাতক ৰুদ্ৰ যেন দেখি লাগে ভয়৷।
প্রত্যেক ভৰিত তুমি ঘনে কম্পিষাই ॥২৪৬
