বিৰিমিয়া। ৭৫। [ ৩৮; ১২-৩৯; ৪। পচা টাকাৰি উলিয়াই যিৰিমিৰ ওচৰলৈ * দেখা, সেই কিতাবিলাকে কব, তোমাৰ প্ৰণয় কুললৈ লেজুৰে সেইবোৰ নমাই দিলে। অৰু, বন্ধুবিলাকে তোমাক তুলাই তোমাৰ প্ৰতিমা কুচীয়া এব-মেলকে বিৰিমিয়াক কলে এই পৰ্ব লে, এতিয়া তোমাৰ গৰি বোকাত পোত যোৱা পেলনীয়া কাপড় আৰ পাচা কানি তোমায়। ২৩ দেখি তোমাৰ পৰ বিমুখ হৈছে। এ কালতিত লেজৰ তলত দিয়; তাতে তেও তক' আপোনাৰ আই ভিৰুতাক, আৰু আলোনাৰ ১৩ কলি, সিহতে সেই লেত ধৰি টানি পং. সন্তানবিলাকক উলিয়াই কলধীয়াৰিলা
- পৰ। যিৰমিয়াক তুলিলে। তেতিয়াৰে পা গুৰিলৈ নিয়া; আপুনি সিংতৰ হাত,
• যিৱিমিয়া প্ৰীৰ চোতালত থাকিল।
- পৰ। সাৰিব নোৱাৰিব, বি বাবিলৰ ৰায়
১৪ পাছে চিদিকিয়া বুজাই মানুহ পঠাই যিৰি- ' হাত পবি, আৰু অণানি এই মিয়া বাদীক যিহোৱাৰ গৃহ তৃতীয় প্ৰবেশ, ২৫ মগ ইৰে পোব। পাছে টিটিকিয়াই স্থানলৈ আপোনাৰ ওচৰলৈ অনালে; আৰু , ঘিৰিমিয়া কলে, এইবোৰ কথা কোনেও বুজাই যিনিমিক কলে, ময় তোমাক এটা কথা ২৫ নেপাওিক; তাতে তুমি মমৰিয়া। কিন্তু যদি সেধে, তুমি মোৰ পৰ কোনো কথা পুতে প্ৰধান লোকবিলাকে ময় তোমাৰে সৈতে কথা ১৫ নেৰাখিব। তেতিয়া যিৱিমিয়াই চিকিয়াক | হোৱা বাৰ্তা,পাই তোমাৰ গুৰিলৈ আহি কয়, কলে, ময় যদি আপোনাক জনাওঁ, তেন্তে আপনি যে, তুমি কি কি কলা, তাক আমাক কোৱা; মোক অৱশ্যে বং নকৰিব মে। আৰু যদি আমাৰ পৰ তাক পুতে মেৰাখিবা,তাতে আমি আপোনাক পৰামৰ্শ দিও, তেন্তে আপুনি মোৰ তোমাক বধ নকৰিম, আৰু ৰজাই তোমাক কি ১৬ কথা শুনিব। তাতে চিদিকিয়া ৰাই পুতে ২১ কলে, তাকো কোৱা, তেতিয়া তুমি তেওঁবিলাক যিিিময়াৰ আগত শপথ কৰি কলে, আমাৰ এই কথা কব, যোনাথনৰ ঘৰত মৰি নিমিত্তে এই জীবাত্মাৰ সৃষ্টিকৰ্তা যিহোৱাৰ অৱনৰ মোক আকৌ ভালৈ পঠাৰলৈ ময় ৰমাৰ অগত শপথ, মা তোমাক বধ নকৰ্বে, আৰু তোমাৰ ২৬ মিনাতজনাইছিলো। পাছেসকলো প্ৰধান লোকে প্ৰাণ লবলৈ বিচাৰি ফুৰা এই লোকবিলাকৰ যিৰিমিয়াৰ চৰলৈ আহিতেও সুধিলে; তাতে ১০ হাতততা তোমাক সমৰ্পণ কৰে। তেতিয়া যিৰি | তেও,ৰাই অ দিয়া সেই সকলো কথা অনু: মিয়াই চিদিকিয়াক কলে, বাহিনীবিলাকৰ' সাৰে সিবিলাকক ফলে। এই হেতুকে সিবিলাকে ঈশ্বৰ, ইয়েলৰ ঈশয় যিহোৱাই এই কথা ' তেওৰ লগত কথা হবলৈ এড়িলে; কিয়নো নিৰি- কৈছে, যে, তুমি যদি বাহিৰ ওলাই বালিৰ ‘লাকে সেইকথাটো নেপালে। তেতিয়াৰে পৰা ৰজাৰ প্ৰধান লোকবিলাকৰ ওচৰলৈ যোৱা,তৈন্তে ২৮ঘিচালেম শত্ৰুৰ হাতত পড়া দিন নোহোৱালৈ- তোমাৰ প্ৰাণ ৰাকিব, আৰু এই নগৰ জুৰে কে যিৰিধিয়া সেই প্ৰহৰীৰ কেঁাতালত থাকিল। পোড়া নহব, আৰ তুমি সপৰিবাৰে জীয়াই ১৮ থাকি। কিন্তু যদি বাবিল ৰজাৰ প্ৰধান | যিলেৰ পড়ন। লোকবিলাকৰ ৰিলৈ নোযোৱা, তেন্তে এই নগৰ পাছে বিকালেম শত্ৰুৰ হাতত পড়া সময়, কলদীয়বিলাকৰ হাতত সমৰ্পণ কৰা হয়, আৰু ' ( যিদাৰ চিদিকিয়াৰ ৰায় সিহঁতে ইয়াক সুরে পুড়িব, আৰু তুমিও সিহঁ- নৱম বছর দশম মাহত বৰিল। ১৯ তর তর পর। উজার নেপাবা। তেতিয়া চিদি' নবুধদূরের আক তেওৰ সকলো সৈন্যসামী কি বুজাই যিৱিমিয়া কলে, যি যিদী লোক, যিরুচালের বিরুচে আছি তাক অবরোধ বিলাক কতদীয়াবিলাকৰ ফলীয়া হৈ গল,লিবি' করিলে। পায়ে চিনিকিয়ার রাজতর একাদশ লাকলৈ ময় ওযু করে, যে, কিজানি সিহঁতে মোক লিবিলাকৰ হাতত সমর্পণ করিব,তাতে সিবিলা- ৩ বা করা হল) বালির বর আটাই প্রধান • কে মোক বিক্রপ করিব। কিন্তু যিরিমিয়া কলে, লোকবিলাক, অর্থাৎ নের্মল-চরচর, চম- সিহতে আপোক সমর্পণ নকৰিব। বিনয় করো, নবব, প্রধান নপুংসক চখীম, আর এখন যি বিষয়ে ময় অপোমাক কৈছে, সেই বিষয়ে 'গণক মেল-চরের আদি বাবিল, আর আপনি যিহোৱাৰ বাক্যলৈ কৰি দিওক; তাতে ' আটা প্রধান লোকবিলাক সোমাই মুখ্য। 'অ'পেনার মল ইব, আৰু আপোনার প্রাণ ও দুৱাৰত বহিল। পাছে যেতিয়া যিদীর বন্ধ ২১ বাঁচি। কিন্তু যদি আপুনি সিহঁতৰ ওচৰলৈ যাব- চিদিকিয়া আৰু সকলো বুজার লোকে তে | লৈ অসম্মত হয়, তেন্তে মোক, যিহোৱাই মোক; বিলাকক সোমোৱ গম পালে, তেতিয়া সিবি লাক পলাই রক্ষার উদ্যান বদি , দুই গ অৱশিই থকা সকলো তিতাক বাবিল, রজার। মাঝত থকা দুৱাৰেদি নগৰৰ বাহিৰলৈ রাখি প্রধান লোকবিলাক ধৰিলৈ নিয়া হব; অ!ি যেই ওলাই গল; আৰু তেওঁ আবার যদি 732 নাযোৱাতে, আর ৩৯ নম বছর
