এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬১
স্তুতিমালা
তোমাৰ চৰণে শৰণ পশিলোঁ
উদ্ধাৰ কাৰাহা স্বামী।
জগতৰ শ্ৰষ্টা আছে কিনো মতে
ক’ত বা তেওঁৰ স্থান;
কিবা অভিপ্ৰায়ে জগত সৃজিলে
তৰ্ক কৰে বহুমান;
ঋষিয়ে ঋষিয়ে বাদ প্ৰতিবাদ
শাস্ত্ৰৰো নাহিকে অন্ত;
বিশ্বাসত বিনে তৰ্কত নপাওঁ
জানি নমো ভগৱন্ত।
অনুমাত্ৰ জীৱ সৃষ্টি কৰিবাৰ
অক্ষম যি নৰ হয়;
বিশ্বজগতৰ সৃষ্টিকৰ্তা নাই
কি যুক্তিবলত কয়?
বেদশাস্ত্ৰ বহু ঋষিমত নানা
নপাওঁ তাহাৰ অন্ত;
মই অল্পমতি তুমিয়েসে গতি
জানি আছোঁ ভগৱন্ত।
কতো জনে কয় জগত অক্ষয়
নিত্য বিশ্বচৰাচৰ;
অনিত্য সংসাৰ কয় আৰু জনে
মায়াৰে মাথোঁ বিকাৰ।
