পৃষ্ঠা:শোণিত কুঁৱৰী.pdf/৬৯

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

৫৭

কুঁজী: ইস্ ইস্! কটাই গম পোৱা নাই হ’বলাদেই বাৰু মাৰে গম পাবি পিছত ভৰি তলুৱা চেলেকিবলৈ তত্ হেৰাব মাৰে। (এনেতে গণক বাপুৰ আগমন হয়।)
কুঁজী: ই আমাৰ গাধৈ বাপু দেখোন! পিছে কোনফালে? মই আপোনাৰ তালৈ যাওঁহে বুলিছিলো।
গণক বাপু: অহে কুঁজী বুঢ়ীং কিং কাৰণাৎ?
কুঁজী: দেউ, বোলো মোৰ দিনটোকে গণি-পঢ়ি দিয়কচোন। ৰজাৰ ওচৰলৈ যাব লাগিব।
গণক বাপু: ৰাজ সমীপ? কি কাৰণাৎ, অৰ্থাৎ ৰজাৰ ওচৰলৈ কিয়?
কুঁজী: এ দেউ, অপুনি নেজানেই হ’বলা আমাৰ ঊষাই কি কৰিলে?
গণক বাপু: ঊষা? ৰাজকন্যা? কি কৰিলে?
কুঁজী: ল’ৰা এটা অগ্নিগড় সুমুৱাইছেহি
গণক বাপু: অহ হ হল। ইতি সত্য ইতি সত্য আজি মই যোগবলত তাক জানো। যুবাপুৰুষ নহয় জানো?
কুঁজী: হয়, হয়।
গণক বাপু: কটিত মেখেলা যি ধাৰণ কৰে
কুঁজী: হয়, হয়
গণক বাপু: মাজে মাজে যে খোজ কাঢ়ি ফুৰে আৰু মাজে মাজে যে বহায়মান কৰে?
কুঁজী: হয়, দেউ! হয়, ঠিক ধৰিছে দেউ! আপুনি যোগৰ বলত সকলো জানে নহয়নে?
গণক বাপু: যথাৰ্থং যথাৰ্থং মোৰ দৰে যোগী এই জগতত নাই।
কুঁজী: হয়, দেউ! আপুনি সৰবজান। সেইহে আকৌ আপোনাৰ ওচৰলৈ যাবলৈ ধৰিছিলো। পিছে দেউ! মোৰ দিনটোনো কেনে গণি-পঢ়ি দিয়কচোন।
গণক বাপু: উত্তমং উত্তমং। (মাটিত বহে আৰু আঁক পাৰে। অহ হ হ