( ৪৯৩। লেট। বা য; যেনে, সি হেনতেন।। (তি বি. হেৰো। কৰিলে। ভগাৰ বাৰে; এনে, এই না। হেলো (8) দে, এলমি লৰি | হেৰণ-গন হ টকা দিব লাগিব | কলক, খলকনি লাগ। | হে (ক.। না হ, বিচাৰি হেলেনি (স শ) পানীৰ খনি. নোপোৱা হ, কোনো হাত। | হেলেপনি। | ৩৮। হে পা, গৰাকী নাৰ হেলেনী (স.) দোলন, শৰীৰে। কোনো ঠাইত পৰি গাত পা। ওলমোৰাং কনি। | দেব (অব) শনীয়া মানুহৰু মতা হেলো লোপ, (স. শ.) দলদোপ।! যাত; যেনে, হে-ৰা দেও, হে। হেপোৰ, তেপোৰকৈ (কি বি.) বলো সখি। মৰমেৰে মাতোতে হেৰি নোৰ কামত পৰিম কৰি, বৰ হয়; যেনে, হে- পাটি। মেৰে; যেনে, বুঢ়ীয়ে হেপোৰ | হেৰি ) (অষ্য) ৰিা বোল, কণা তেপোৰকৈ ভাত ৰাতিছে। হেৰি কওঁতে ফোনে কথা হেৰাথৰি হাবাগৰি চোৱ।।। ৰিলৈ সৰ পাৰ নিমিতে হেপেটিমূ(বি) বিটা বা বো | শ্যত না। | হে (স. বা.) হাতত না , হে (স.) সোণ। [ পূহ। মনোযোগ ন িছানি , হেম (শ হিৰ-পৰা কাল, আমোণ বিচাৰি নোপোৱা; মেনে হেমাহি শে) পল, গহৰি, কাৰ্যত | কটাৰী হোসে। হেবেই () নাৰ ৰে কেনিয়াই হেলেনি (স.) গাইৰ যাত।। ৰা সাৰ লগাই ৰা সনে। হেগেলিয়া ( ) “হেয়ে" শ , | যেনে, হেৰেই নাই। গাইৰ ঘৰে যাত।। হেগেনি (স.) গৰিক হে (বি) ত্যাগ, বে | আমি কাঠ হাৰি, গেলেনি। হেৰে (বি) চেপেটা হৈ এপ এই যে () দু মা মা মাত।| , ( নাতি খাটে। ণে হেৰোৱ কাৰ্য! | হেগৰীৰিলীয় নয়। দেশৰ . ) এবোৰা | শে এৰি শ য়।
