এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
দেৱধ্বনি
( ৬৭)
নুবুজি মৰিলো কালৰ ফন্দী,—
বুদ্ধি অহঙ্কাৰে মত্ত মই গণ্ডপী
নিজ গৰিমাত হলোঁ বন্দী।
শুনি নুশুনিলো তোমাৰ দিহা হিত,
বুজিলোঁ তোমাৰ বচন বিপৰীত,
নেৰিলো আৱৰী কপটী মায়া,
অমৃতৰ নিজৰা পাই হেৰুৱালেঁ।
-অনন্ত তোমাৰ কৰুণা-ধাৰা;
জনমৰ ভাণ্ডকী
অজীণ মই পাতকী
কি সাহে মাগো মই চৰণ-ছাঁয়া।
আঘোন ১৮৫৬ শক]
