পৃষ্ঠা:দীপিকা ছন্দ.djvu/১৮

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

( ১২ )


হেন শুনি দেৱী   কৰ যোৰ কৰি
  পুনু পুছিবাক লৈলা।
শিৱ ৰহস্যৰ   সংহিতা জামল
  শ্লোক পাঞ্চশত কৈলা॥ ৯৭
আমি অল্প জন   ইহাৰ অৰ্থক
  কেন মতে বিভাগিবো।
তথাপিতো গুৰু   কৃপা অণু লেশে
  শ্লোকৰ পদ কৰিবো॥ ৯৮
পণ্ডিত সকলে   শাস্ত্ৰক চাহিয়া
  দেখা যেবে কথা নাই।
আমাকে নিন্দিবা   গ্ৰন্থকো এৰিবা
  বিচাৰি চাই নাপাই॥ ৯৯

পদ

পাৰ্ব্বতী বদতি প্ৰভূ দেব ত্ৰিলোচন।
মিলিল সংশয় শুনি তোমাৰ বচন॥ ১০০
কহিলা ব্ৰাহ্মণ সবে ব্ৰহ্মাত জন্মিলা।
দৈবজ্ঞ সকল তযু হন্তে উপজিলা॥ ১০১
দুই হন্তে জানো দুই বিধ বিপ্ৰ হয়।
কোন লোক শ্ৰেষ্ঠ প্ৰভূ কহিয়ো নিশ্চয়॥ ১০২
হেন শুনি ত্ৰিনয়নে কহিবে লাগিলা।
শুনা জায়া যিটো কথা আমাক পুছিলা॥ ১০৩
পূৰ্ব্বে ভগৱন্তে আমি তিনি দেৱতাক।
কটাক্ষ কৃপায়ে তেন্তে স্ৰজিলা আমাক॥ ১০৪